Regina Fleszarowa

Regina Danysz-Fleszarowa
Elżbieta, Agnieszka
	; Regina Fleszarowa (przed 1936)
Pełne imię i nazwisko	Regina Zofia Danysz-Fleszarowa
Data i miejsce urodzenia	28 marca 1888 ; Wiszniów (Wiśniew)
Data i miejsce śmierci	30 czerwca 1969 ; Gdynia
Miejsce spoczynku	cmentarz Stare Powązki
Zawód, zajęcie	geograf, geolog
Narodowość	polska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Regina Danysz-Fleszarowa, ps. Elżbieta, Agnieszka (ur. 28 marca 1888 w Wiszniowie (obecnie Wiśniew)^[2], zm. 30 czerwca 1969 w Gdyni^[3]) – polska działaczka społeczna i polityk, senator IV kadencji w II RP (1935–1938), współzałożycielka Stronnictwa Demokratycznego, z wykształcenia geograf i geolog.

Życiorys

Urodziła się w rodzinie Piotra^[2], dzierżawcy ziemskiego, i Zofii z Zawadzkich^[2]. Wczesne dzieciństwo spędziła głównie w Brusowie k. Ryk. Do szkół uczęszczała w Siedlcach, Warszawie i Kijowie^[2]. Studiowała na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie, następnie w latach 1906–1907 na Uniwersytecie Zuryskim^[2], w latach 1907–1910 naukę kontynuowała na Sorbonie, gdzie w 1913 jako pierwsza Polka i jedna z pierwszych Europejek uzyskała doktorat z dziedziny nauk geologicznych. W 1912 podjęła pracę u Eugeniusza Romera.

Postulowała zwiększenie udziału kobiet w życiu publicznym państwa. Wystąpiła m.in. na wiecu kobiet w Piotrkowie Trybunalskim w 1918 r.^[4]

Po zakończeniu I wojny światowej zatrudniona m.in. w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (zajmowała się dokształcaniem nauczycieli), a później również jako bibliotekarz w Państwowym Instytucie Geologicznym. Była redaktorem Bibliografii Geologicznej Polski (Bibliographie Géologique de Pologne). Wykładała geografię w Wolnej Wszechnicy Polskiej. Od 1926 do 1930 pracowała jako redaktor pisma Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego „Ziemia”. Zasiadała w Komisji Geograficznej Polskiej Akademii Umiejętności^[2].

W 1935 została mianowana przez prezydenta Mościckiego senatorem IV kadencji, którym pozostała do 1938. Krytyczna wobec autorytarnych prądów dominujących w OZN zaangażowała się w 1937 w tworzenie klubów demokratycznych. Od wiosny 1939 należała do Stronnictwa Demokratycznego. Pozostawała członkiem jego najwyższych władz. Była kandydatką wspólnej listy PPS i SD na radną Warszawy w wyborach samorządowych 1938.

W czasie II wojny światowej związana z podziemiem. Pozostawała członkiem SD, znajdowała się w kręgu grupy popierającej działania rządu emigracyjnego w Londynie („Prostokąt”). Pomagała ukrywać się i przechodzić na „aryjską stronę” warszawskim Żydom. Przed wybuchem powstania wyjechała z Warszawy.

W 1944 w Lublinie nawiązała kontakt z przedstawicielami PKWN, od połowy października 1944 rozpoczęła pracę w Ministerstwie Oświaty jako kierownik Wydziału Bibliotek. Od maja 1945 w Biurze Spraw Kongresowych MSZ, uczestniczyła w konferencjach pokojowych (Paryż, Praga, Poczdam, Moskwa). Na konferencji w Poczdamie, jako kartograf, brała udział w wytyczaniu polskiej granicy zachodniej. W 1945 współorganizowała Ligę Kobiet, w latach 1945–1946 była członkinią władz Stronnictwa Demokratycznego, w latach 1945–1948 radną m. st. Warszawy, pracowała w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie, stworzyła bibliografię obejmującą 200 lat dziejów nauk o Ziemi w Polsce. Pod koniec lat 50. przeszła na emeryturę^[5].

W 1913 wzięła ślub z oficerem Albinem Fleszarem (1888–1916). Mieli syna Mieczysława (1915–1973). Jego ojcem chrzestnym został Leopold Lis-Kula.

Zmarła podczas urlopu w Gdyni^[3]. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera T-1-8)^[6].

Ordery i odznaczenia

Order Sztandaru Pracy I klasy (7 marca 1960)^[3]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 sierpnia 1945)^[7]
Złoty Krzyż Zasługi (trzykrotnie: 9 listopada 1932^[8], 19 lipca 1946^[9], 1956)
Medal Niepodległości (12 marca 1931)^[10]

Wybrane publikacje

Była encyklopedystką. Została wymieniona w gronie 180 edytorów pięciotomowej Ilustrowanej encyklopedii Trzaski, Everta i Michalskiego, gdzie napisała hasła o tematyce geograficznej^[11]. Napisała:

Étude critique d'une carte ancienne de Pologne dressée par Stanislas Staszic (1806), Jouve(inne języki), Paryż 1913 (praca doktorska),
Geografja dawnych ziem Polski. Książka do czytania polecona przez Wydział Pedagogiczny Polskiej Macierzy Szkolnej w Warszawie, M. Arct, Warszawa 1918,
Polska, kraj i ludzie. Popularna książka do samokształcenia, M. Arct, Warszawa 1922.
(z Ireną Kardymowiczową i Wiesławem Kozińskim) Kamień w służbie człowieka, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1956.

Przypisy

↑ lub 1 lipca 1969 wg Regina Fleszarowa [online], www.wikidata.org [dostęp 2024-09-22] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 131 .
↑ ^a ^b ^c Zbigniew Wójcik. Regina Danysz-Fleszarowa 1888–1969. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”. 15/4, s. 791–796, 1970.
↑ LudwikaL. Majewska LudwikaL., Zaangażowanie kobiet na rzecz zwiększenia swojej roli w życiu publicznym Piotrkowa Trybunalskiego w latach 1918-1939, [w:] I.I. Dadej i inni red., Historię swą piszcie same. Polityka, historiografia i muzealne narracje z perspektywy kobiet, Warszawa 2023, s. 159-160, ISBN 978-83-66911-62-8 .
↑ Regina Fleszarowa » Witryna edukacyjna Kancelarii Senatu [online], senat.edu.pl [dostęp 2023-07-21] .
↑ Cmentarz Stare Powązki: ALBIN FLESZAR, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-03-29] .
↑ M.P. z 1945 r. nr 39, poz. 93 „za ofiarną i owocną pracę na konferencji poczdamskiej”.
↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy naukowej oraz przy zorganizowaniu i uporządkowaniu biblioteki Państwowego Instytutu Geologicznego”.
↑ M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 115 „za gorliwą i wydajną pracę”.
↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 100 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ Trzaska 1939 ↓.

Bibliografia

(red. oprac. Maciej Łukasiewicz, Henryk Wosiński), Życiorysy pisane wśród ludzi: kobiety-działaczki Stronnictwa Demokratycznego, Warszawa 1980.
Album senatu i sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz sejmu śląskiego: kadencja 1935–1940, Kraków 1936.
Trzaska: Katalog wydawnictw Trzaski, Everta i Michalskiego. Warszawa: Trzaska, Evert i Michalski, 1939.
Katalog Biblioteki Narodowej

[1] ub 1 lipca 1969 wg Regina Fleszarowa [online], www.wikidata.org [dostęp 2024-09-22] (ang.).

[kto131-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 131 .

[:0-3] Zbigniew Wójcik. Regina Danysz-Fleszarowa 1888–1969. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”. 15/4, s. 791–796, 1970.

[4] LudwikaL. Majewska LudwikaL., Zaangażowanie kobiet na rzecz zwiększenia swojej roli w życiu publicznym Piotrkowa Trybunalskiego w latach 1918-1939, [w:] I.I. Dadej i inni red., Historię swą piszcie same. Polityka, historiografia i muzealne narracje z perspektywy kobiet, Warszawa 2023, s. 159-160, ISBN 978-83-66911-62-8 .

[5] Regina Fleszarowa » Witryna edukacyjna Kancelarii Senatu [online], senat.edu.pl [dostęp 2023-07-21] .

[6] Cmentarz Stare Powązki: ALBIN FLESZAR, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-03-29] .

[7] M.P. z 1945 r. nr 39, poz. 93 „za ofiarną i owocną pracę na konferencji poczdamskiej”.

[8] M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy naukowej oraz przy zorganizowaniu i uporządkowaniu biblioteki Państwowego Instytutu Geologicznego”.

[9] M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 115 „za gorliwą i wydajną pracę”.

[10] M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 100 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[CITEREFTrzaska1939-11] Trzaska 1939 ↓.

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]