Referendum niepodległościowe w Szkocji w 2014 roku
Szkockie referendum niepodległościowe – referendum z 18 września 2014, decydujące w kwestii odłączenia się Szkocji od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Jego wynik przesądził o pozostaniu Szkocji w Wielkiej Brytanii. Za odłączeniem się było 44,70% głosujących, za pozostaniem 55,30%, frekwencja wyniosła 84,59%[1]. Referendum trwało od godziny 7.00 do 22.00 czasu lokalnego, a uprawnionych do głosowania było 4,3 miliona mieszkańców Szkocji w wieku od 16 lat.
Projekt ustawy
edytujW 2010 zgłoszono projekt ustawy (2010 Draft Bill) w sprawie referendum.
Projekt zakładał wykaz potencjalnych osób uprawnionych do głosowania. Są to[potrzebny przypis]:
- brytyjscy obywatele mieszkający w Szkocji;
- obywatele Wspólnoty Narodów mieszkający w Szkocji;
- obywatele państw Unii Europejskiej mieszkający w Szkocji;
- członkowie Izby Lordów mieszkający w Szkocji;
- żołnierze, którzy zarejestrowani są w Szkocji, pracujący na terenie Zjednoczonego Królestwa lub na misjach zagranicznych.
Argumenty zwolenników i przeciwników niepodległości
edytujZa niepodległością Szkocji wysuwano następujące argumenty:
- obecność na przylegających do Szkocji wodach morskich bogatych złóż ropy naftowej i gazu, mających zapewnić gospodarczą samowystarczalność
- odmienność zapatrywań na funkcjonowanie państwa (szkockie studia wyższe są bezpłatne, angielskie – płatne) i większe przywiązanie do zasad solidaryzmu społecznego niż w liberalnej Anglii
Przeciwko odłączeniu od reszty Wielkiej Brytanii przemawiać natomiast miały:
- likwidacja subsydiów rządu londyńskiego
- konieczność budowy sił zbrojnych oraz służb wywiadowczych
- konieczność wprowadzenia własnej waluty (rząd brytyjski sprzeciwił się zachowaniu unii walutowej w razie niepodległości Szkocji) i związane z tym narażenie gospodarki na ryzyko walutowe i zwiększone koszty obsługi zadłużenia
- konieczność negocjowania warunków obecności w UE z nikłym prawdopodobieństwem uzyskania takich klauzul, jakie posiadała wtedy Wielka Brytania[2]
Wyniki
edytuj
Tak
Nie
| Wyniki[1]: | ||
| Nie | 2 001 926 | 55,30% |
| Tak | 1 617 989 | 44,70% |
| Ważne głosy | 3 619 915 | 99,91% |
| Nieważne lub puste głosy | 3 429 | 0,09% |
| Oddane głosy | 3 623 344 | 100% |
| Frekwencja | 84,59% | |
55,30% głosujących opowiedziało się przeciwko niepodległości, przy frekwencji 84,6%[1]. Frekwencja była wysoka w porównaniu do innych wyborów przeprowadzanych do parlamentów Szkocji i Wielkiej Brytanii, gdzie w XXI wieku nie przekroczyła ona 60,80%[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c Scotland Votes No. bbc.com, 2014-09-19. [dostęp 2014-09-19]. (ang.).
- ↑ Czy Szkoci porwą się na niezależność? [dostęp 2014-10-01].
- ↑ Turnout by Region Scottish Parliament Elections 1999 – 2011. scottish.parliament.uk. [dostęp 2014-09-21]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Dorota Stachura, Szkocja budzi się po 300 latach, uniaeuropejska.org, 14 lutego 2012 [dostęp 2012-07-24] [zarchiwizowane 2014-03-30] (pol.).
