Redaki – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Redaki
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

olsztyńskie

Powiat

1954–58: suski
1959–72: iławski

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Redaki

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

5

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

13

brak współrzędnych

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Redaki z siedzibą GRN w Redakach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie suskim w woj. olsztyńskim na mocy uchwały nr 26 WRN w Olsztynie z dnia 4 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[5] Babięty Wielkie ze zniesionej gminy Jędrychowo, obszar dotychczasowej gromady Czerwona Woda ze zniesionej gminy Klimy oraz obszar dotychczasowej gromady Redaki wraz z miejscowościami Falkowo i Ulnowo z dotychczasowej gromady Brusiny, miejscowością Chełmżyca z dotychczasowej gromady Chełmżyca, oraz miejscowościami Falknowo Małe i Falknowo z dotychczasowej gromady Falknowo ze zniesionej gminy Piotrkowo w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1959 powiat suski przemianowano na powiat iławski[8].

1 stycznia 1960 do gromady Redaki włączono wsie Grabowice i Piotrkowo, osady Boleszów, Zabłocie, Zofiówka, Osina, Ciemny Staw i Pieńki, leśniczówkę Solniki oraz PGR Januszewo ze zniesionej gromady Piotrkowo, wsie Jakubowo Kisielickie i Krzywiec oraz PGR-y Nowy Folwark i Huta ze zniesionej gromady Jakubowo Kisielickie, a także wieś Brusiny, osadę Brusiny Małe i PGR Fabiany ze zniesionej gromady Olbrachtówko – w tymże powiecie[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 26 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu suskiego; w ramach Zarządzenia Nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 20 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 50)
  7. Uchwała Nr XXXVII/199 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Iławie z dnia 5 października 1954 r. w przedmiocie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 9 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 35)
  8. Dz.U. z 1958 r. nr 76, poz. 393
  9. Uchwała Nr III/9f/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 21 lipca 1959 r. w sprawie zniesienia niektórych gromad w województwie olsztyńskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 30 grudnia 1959 r., Nr. 28, Poz. 81)
  10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.