Ranunculus parviflorus
Ranunculus parviflorus L. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Afryce Północnej oraz Europie Zachodniej i Południowej. Ponadto został naturalizowany w innych częściach świata w klimacie umiarkowanym ciepłym[4].
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Ranunculus parviflorus |
Nazwa systematyczna | |
Ranunculus parviflorus L. Iter Hispan. 291 1758[3] |
Rozmieszczenie geograficzne
edytujRośnie naturalnie w Afryce Północnej oraz Europie Zachodniej i Południowej. Występuje w Maroku, Tunezji, północnej części Algierii, w Portugalii (łącznie z Maderą), Hiszpanii (wliczając Wyspy Kanaryjskie i Baleary), Francji, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Austrii, Włoszech, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Czarnogórze, Serbii oraz w południowo-zachodniej części Rumunii. Ponadto został naturalizowany w innych częściach świata w klimacie umiarkowanym ciepłym – w Stanach Zjednoczonych (w Kalifornii, Oregonie, stanie Waszyngton oraz na obszarze od stanu Kansas i Luizjany aż po Maryland i Florydę, w środkowej części Chile, w północnej Argentynie, w południowej Brazylii, w Australii (w południowo-wschodniej części Australii Południowej, południowej części Nowej południowej Walii, w Wiktorii oraz na Tasmanii) oraz w Nowej Zelandii[5][6].
We Francji został zaobserwowany w departamentach Ain, Charente-Maritime, Cher, Górna Korsyka, Côtes-d’Armor, Finistère, Ille-et-Vilaine, Indre, Indre i Loara, Loir-et-Cher, Loara Atlantycka, Loiret, Maine i Loara, Manche, Mayenne, Morbihan, Nièvre, Pireneje Wschodnie, Sarthe, Górna Sabaudia, Sekwana i Marna, Yvelines, Wandea, Yonne, Essonne, Hauts-de-Seine, Dolina Marny, Yvelines oraz w Paryżu[7]. W Szwajcarii jest bardzo rzadko spotykany. Występuje tylko w pobliżu jezior Genewskiego i Bodeńskiego[8]. We Włoszech został zarejestrowany w regionach Liguria, Piemont, Lombardia, Trydent-Górna Adyga, Friuli-Wenecja Julijska, Wenecja Euganejska, Emilia-Romania, Toskania, Marche, Umbria, Lacjum, Molise, Kampania, Apulia, Sycylia oraz Sardynia[9].
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Bylina dorastająca do 10–40 cm wysokości[4][10]. Łodyga jest rozgałęziona, pokryta miękkimi i długimi włoskami o żółtawej barwie[11].
- Liście
- Są trójdzielne. W zarysie mają kształt od nerkowatego do półokrągłego. Mierzą 1,5–3 cm długości oraz 1–2,5 cm szerokości. Nasada liścia ma sercowaty kształt. Brzegi są ząbkowane. Ogonek liściowy jest nagi i ma 1,5–9 cm długości[4].
- Kwiaty
- Są pojedyncze. Pojawiają się na szczytach pędów. Dorastają do 6–8 mm. Mają 5 eliptycznych działek kielicha, które dorastają do 1–2 mm długości. Mają 5 lub mniej trójkątnych i żółtych płatków o długości 1–2 mm. Są często wygięte w dół[4][10].
- Owoce
- Nagie niełupki o długości 1–2 mm, z owłosionymi dziobami. Tworzą owoc zbiorowy – wieloniełupkę o kulistym kształcie i dorastającą do 3–5 mm długości[4][10].
Biologia i ekologia
edytujRośnie na nieużytkach, suchych stokach, na piaszczystym podłożu, w pełnym nasłonecznieniu, często w pobliżu wybrzeża. Występuje na terenach nizinnych na wysokości do 400 m n.p.m. Kwitnie od marca do lipca[4][10]. Jest rośliną trującą[11].
Ochrona
edytujWe Francji znajduje się pod ochroną na poziomie regionalnym – w regionie Île-de-France[12].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
- ↑ Ranunculus parviflorus L.. The Plant List. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Ranunculus parviflorus. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).
- ↑ Ranunculus parviflorus – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
- ↑ Taxon: Ranunculus parviflorus L.. Germplasm Resources Information Network - (GRIN). [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
- ↑ Ranunculus parviflorus L., 1758. Inventaire National du Patrimoine Naturel. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).
- ↑ Ranunculus parviflorus L.. Info Flora. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).
- ↑ Ranunculus parviflorus L.. Altervista. [dostęp 2015-07-21]. (wł.).
- ↑ a b c d Ranunculus parviflorus. crdp.ac-besancon. [dostęp 2015-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 czerwca 2013)]. (fr.).
- ↑ a b Nom scientifique : Ranunculus parviflorus L.. INRA. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).
- ↑ Renoncule à petites fleurs. Flore Alpes. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).
- EoL: 596381
- EUNIS: 176692
- Flora of North America: 233501194
- GBIF: 3033434
- identyfikator iNaturalist: 78829
- IPNI: 713446-1
- ITIS: 18656
- NCBI: 286962
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2527012
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:713446-1
- Tela Botanica: 55260
- identyfikator Tropicos: 27100806
- USDA PLANTS: RAPA3
- CoL: 4RH9T