Ramzan Kadyrow
Ramzan Achmatowicz Kadyrow, ros. Рамзан Ахматович Кадыров (ur. 5 października 1976 we wsi Centaroj) – czeczeński polityk, premier Czeczenii w latach 2006–2007, od 2007 do marca 2011 jej prezydent, od 2011 – Szef Republiki Czeczeńskiej (ros. Главa Чеченской Республики). Syn Achmata. Oskarżany o popełnienie zbrodni wojennych na Ukrainie[1].
_02.jpg) Ramzan Kadyrow (2018) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Ramzan Achmatowicz Kadyrow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 października 1976 |
| Szef Republiki Czeczeńskiej | |
| Okres |
od 5 marca 2011 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
on sam jako Prezydent Czeczenii |
| Prezydent Czeczenii | |
| Okres |
od 15 lutego 2007 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca |
on sam jako Szef Republiki Czeczeńskiej |
| Premier Czeczenii | |
| Okres |
od 2 marca 2006 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
             
| |
Życiorys
edytujW I wojnie czeczeńskiej walczył z Rosjanami, w II wojnie wraz z ojcem stanął po ich stronie[2]. Po dojściu Achmata Kadyrowa do władzy zorganizował i dowodził służbą bezpieczeństwa złożoną głównie z amnestionowanych byłych separatystów, która stała się de facto prywatną armią klanu Kadyrowów[3][4].
Dziennikarka rosyjskiej opozycyjnej „Nowej Gaziety” Anna Politkowska twierdziła, że w swoim domu we wsi Centaroj (Chosi-Jurt) urządził katownię dla przeciwników ojca. Zarzucała mu także inspirowanie morderstw, udział w strzelaninach i burdach. Za główne źródło dochodów Kadyrowa Politkowska uważała porwania ludzi dla okupu[5].
Uważa się go za człowieka Putina w Czeczenii. W rosyjskich wyborach prezydenckich w marcu 2004 roku stał na czele regionalnego sztabu wyborczego. Trzy godziny po zamachu na jego ojca Achmata Kadyrowa został przyjęty przez Putina na Kremlu. Dzień później (10 maja 2004) został mianowany wicepremierem i faktycznie kierował rządem w Czeczenii – po przejęciu przez Siergieja Abramowa obowiązków prezydenta. W lutym 2006 wybrany przewodniczącym republikańskiego oddziału partii Jedna Rosja, najliczniejszej obecnie partii politycznej w Czeczenii, jak i w całej Rosji[2].
Według opinii „Memoriału” z 2007, rzeczywista sytuacja pod rządami Ramzana Kadyrowa wcale się nie poprawiła, dochodzi nadal do porwań, którymi według działaczy „Memoriału” zajmują się potajemnie bojówki Kadyrowa, oficjalnie funkcjonujące jako Służba Bezpieczeństwa – w szczególności bataliony specjalne „Siewier” i „Wostok”. Według opinii „Memoriału” nadal dochodzi w Czeczenii do stosowania tortur, zabójstw politycznych i pogwałceń praw człowieka, a ogólną sytuację można określić jako „potworną” – pracownicy centrum twierdzą, iż rosyjskie władze federalne nieoficjalnie tolerują te praktyki[6].
15 lutego 2007 Ramzan Kadyrow po podaniu się do dymisji przez Ału Ałchanowa został mianowany pełniącym obowiązki prezydenta Czeczenii. Zaprzysiężono go oficjalnie 5 kwietnia 2007. W dniu 5 marca 2011 Parlament Czeczenii zatwierdził Kadyrowa na stanowisku Szefa Republiki Czeczeńskiej[7][8][9].
W 2009 otrzymał stopień generała majora rosyjskiej Policji[10]. W lipcu 2020 został mianowany generałem majorem Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej[11]. W marcu 2022 ogłoszono jego awans na generała porucznika w wojsku rosyjskim[10]. W październiku tego samego roku został awansowany do stopnia generała pułkownika[12].
Objął funkcję honorowego prezesa klubu piłkarskiego Achmat Grozny[13]. W 2014 otrzymał czarny pas w karate[14].
Żonaty, ma dwanaścioro dzieci, w tym dwoje adoptowanych[15]. Jego córki Chadidża i Ajszat objęły stanowiska urzędnicze w oświacie Republiki Czeczeńskiej[16].
Odznaczenia
edytuj- Tytuł Bohatera Federacji Rosyjskiej (29 grudnia 2004)[17]
- Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy (2021)[18]
- Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy (2006)[19]
- Order Aleksandra Newskiego (27 lipca 2022)[20]
- Order Honoru (2015)[21]
- Order Męstwa (2003)
- dwa Medale Żukowa
- Medal „Za powrót Krymu” (2014)[22]
- Medal „Za zasługi w zapewnieniu bezpieczeństwa narodowego” (2014)[23]
- Medal „Waleczność i Odwaga” (2015)[24]
- Tytuł Bohatera Donieckiej Republiki Ludowej (2022)[25]
- Tytuł Bohatera Ługańskiej Republiki Ludowej (2022)[26]
- Medal „Rosja-Krym-Sewastopol” (2015)[27]
- Order Przyjaźni Narodów (Białoruś, 2018)[28]
Przypisy
edytuj- ↑ Kadyrow i jego kompani odpowiedzą za zbrodnie? [online], wgospodarce.pl [dostęp 2022-10-20] (pol.).
- ↑ a b Кадыров, Рамзан Глава Чеченской Республики. lenta.ru. [dostęp 2023-07-05]. (ros.).
- ↑ Benjamin Restle. Who is Vladimir Putin ally Ramzan Kadyrov?. Deutsche Welle, 10.07.2022. [dostęp 2023-07-05]. (ros.).
- ↑ George Grylls: Notorious Chechen warlord Ramzam Kadyrov rises up the ranks. The Times, 29.03.2022. [dostęp 2023-07-05]. (ang.).
- ↑ А. Жеглов; А. Ахундов, О. Алленова, С. Машкин: Журналист променял жизнь на профессию. Kommiersant, 9.10.2006. [dostęp 2023-07-05]. (ros.).
- ↑ Ситуация в зоне конфликта на Северном Кавказе весной 2007 г.: оценка правозащитников. Кавказский Узел, 30.06.2007. [dostęp 2023-07-05]. (ros.).
- ↑ Кадыров останется президентом до апреля 2011 года [online], lenta.ru [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Парламент Чечни переименовал должность Кадырова в главу республики [online], ria.ru [dostęp 2017-11-26] (ros.).
- ↑ Рамзан Ахматович Кадыров [online], ramzan-kadyrov.ru [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
- ↑ a b Ramzan Kadyrov was awarded the rank of lieutenant general. bigasia.ru, 2022-03-29. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
- ↑ Putin supports Kadyrov by awarding him rank of Major General [online], Caucasian Knot [dostęp 2022-02-26].
- ↑ Kadyrov announces promotion to Colonel General [online], TASS [dostęp 2022-10-06].
- ↑ РФК «Ахмат» Грозный им. А. А. Кадырова [online], fc-terek.ru [dostęp 2017-11-26].
- ↑ The Moscow Times: Chechen leader Ramzan Kadyrov awarded black belt in karate. kyivpost.com/, 2014-10-13. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
- ↑ Рамзан Ахматович Кадыров [online], ramzan-kadyrov.ru [dostęp 2020-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-01] (ros.).
- ↑ Khadija Kadyrova was awarded the Medal for Merit to the Chechen Republic. brightuzbekistan.uz. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
- ↑ Герой Российской Федерации Кадыров Рамзан Ахматович. warheroes.ru/. [dostęp 2022-09-29].
- ↑ Рамзан Кадыров получил орден «За заслуги перед Отечеством» III степени. kommersant.ru, 2021-09-21. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
- ↑ Рамзан Кадыров награждён орденом РФ «За заслуги перед Отечеством» IV степени. chechnya.gov.ru. [dostęp 2023-07-05]. (ros.).
- ↑ Russian President awards Ramzan Kadyrov with "Alexander Nevsky" order [online], Apa.az [dostęp 2022-07-27] (ang.).
- ↑ Putin Awards Kadyrov With The Order Of Honor. rferl.org, 2015-03-09. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
- ↑ Ткачев и Кадыров получили медали «За освобождение Крыма». ngkub.ru, 2014-06-09. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
- ↑ Кадыров награжден медалью «За заслуги в обеспечении нацбезопасности». 1sn.ru, 2014-12-25. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
- ↑ Рамзан Кадыров награжден медалью СК "Доблесть и отвага". rg.ru, 2015-01-21. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
- ↑ Пушилин наградил Кадырова звездой Героя ДНР. RIA Nowosti, 3.10.2022. [dostęp 2023-07-06]. (ros.).
- ↑ Кадырову присвоили звание Героя ЛНР. news.ru, 3.08.2022. [dostęp 2023-07-06]. (ros.).
- ↑ Кадыров награжден медалью "Россия-Крым-Севастополь". sevastopol.su, 2015-08-11. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 16 августа 2018 года № 325 «О награждении». pravo.by, 2015-08-11. [dostęp 2022-09-29]. (ros.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona internetowa. ramzan-kadyrov.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-16)]. (ros.).