Rajtuzy (spodnie)

Rajtuzy (niem. Reithose od reiten − daw. "posuwać się naprzód", "jeździć konno") – długie, obcisłe spodnie kawaleryjskie z XIX wieku, często podszyte skórą, niekiedy zapinane na guziki na całej długości wzdłuż zewnętrznych szwów na nogawkach^[1].

Oficer Kawalerii Narodowej w rajtuzach (ok. 1790)

W schyłkowych latach I Rzeczypospolitej nosiła je Kawaleria Narodowa, podobnie jak ułani i żołnierze innych polskich formacji kawaleryjskich epoki napoleońskiej. Szczególnie obcisłe rajtuzy (zwane też pantalonami) uważane były w latach 1807-1812 za typowo polskie^[a]^[2]. Podobne nosili oficerowie armii Królestwa Polskiego w latach 1815-1831.

Zobacz też

Uwagi

↑ J.R.Elting: The snug pantalons were typically Polish.

Przypisy

↑ Żygulski, Wielecki, s.414.
↑ J.R.Elting, tabl.90.

Bibliografia

Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. T. IV: Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1966.
Zdzisław Żygulski jun., Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.
Imperial Guard. W: John R. Elting: Napoleonic uniforms. Herbert Knötel (ilustr.). T. II. New York: Macmillan Publishing Co., 1993. ISBN 0-02-897115-9.

[2] J.R.Elting: The snug pantalons were typically Polish.

[1] Żygulski, Wielecki, s.414.

[3] J.R.Elting, tabl.90.

[1]

[a]

[2]