Wikipedia

Rafael dos Anjos

brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

Rafael Souza dos Anjos (ur. 26 października 1984 w Niterói) – brazylijsko-amerykański grappler i zawodnik mieszanych sztuk walki. W latach 2015-2016 mistrz organizacji UFC w wadze lekkiej.

Rafael dos Anjos
Pełne imię i nazwisko

Rafael Souza dos Anjos

Data i miejsce urodzenia

26 października 1984
Niterói

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

173 cm

Masa ciała

77 kg

Styl walki

brazylijskie jiu-jitsu, boks tajski

Debiut

2004

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

lekka (2004–2016, 2020–2022)
półśrednia (2017–2020, 2022–obecnie)

Klub

Evolve MMA (2009–obecnie)
RDA Academy
RVCA Training Center
Kings MMA (2012–2016)
Nova União (2020–obecnie)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

49

Zwycięstwa

32

Przez nokauty

5

Przez poddania

11

Przez decyzje

16

Porażki

17

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 26 października 2024.
Strona internetowa

Wczesne życie

edytuj

W wywiadzie z 2014 roku dos Anjos stwierdził, że był niespokojnym dzieckiem, wdając się w bójki w rodzinnym mieście Niterói. W wieku dziewięciu lat rozpoczął treningi brazylijskiego jiu-jitsu pod okiem Daniela Matheusa. Według dos Anjosa, przestał walczyć na ulicach, gdy rozpoczął te treningi.

Kariera MMA

edytuj

Wczesna kariera

edytuj

25 września 2004 zawodowo zadebiutował w MMA przegrywając z Adriano Abu na punkty[1]. Od 2004 do 2008 walczył na lokalnych galach i imprezach w Brazylii notując bilans 11-2 (wygrana w turnieju XFC oraz mistrzostwo Fury FC) po czym podpisał kontrakt z największą organizacją na świecie UFC[1].

UFC

edytuj

W debiucie 15 listopada 2008 przegrał przez ciężki nokaut z Amerykaninem Jeremym Stephensem[1].

Lata 2009–2011 to wygrane nad mniej znanymi zawodnikami m.in. George’em Sotiropoulosem oraz porażki z Clayem Guidą oraz Gleisonem Tibau. Od 2012 to 2013 zanotował serię pięciu zwycięstw m.in. nad Anthonym Njokuanim, Evanem Dunhamem i Donaldem Cerrone[1]. Świetną passe przerwała porażka z Rosjaninem dagestańskiego pochodzenia Chabibem Nurmagomiedowem 7 czerwca 2014[1]. Do końca roku stoczył jeszcze trzy, zwycięskie pojedynki pokonując m.in. byłego mistrza UFC Bensona Hendersona (23 sierpnia)[1]. W związku z kontuzją Nurmagomiedowa pod koniec 2014, który miał stoczyć walkę o mistrzostwo z Anthonym Pettisem, dos Anjos otrzymał szansę od włodarzy UFC stoczenia z nim walki[1].

Do pojedynku doszło 14 marca 2015. Dos Anjos nieoczekiwanie pokonał na punkty faworyzowanego Pettisa zwyciężając pewnie w każdej z pięciu rund i zostając mistrzem UFC wagi lekkiej[2].

19 grudnia 2015 na UFC on Fox: dos Anjos vs. Cowboy 2 udanie obronił tytuł ponownie pokonując w rewanżu Donalda Cerrone w nieco ponad minutę przez techniczny nokaut[1].

5 marca 2016 na UFC 196 miał się zmierzyć w swojej kolejnej obronie z mistrzem wagi piórkowej Irlandczykiem Conorem McGregorem, lecz na niespełna dwa tygodnie przed walką złamał stopę i wypadł z pojedynku[3].

7 lipca 2016 na UFC Fight Night 90, w swojej drugiej obronie mistrzowskiego pasa, uległ w pierwszej rundzie przez TKO Eddiemu Alvarezowi, tracąc tym samym mistrzostwo wagi lekkiej[4].

Po stracie tytułu 5 listopada 2016 zmierzył się z Tonym Fergusonem, z którym ostatecznie przegrał jednogłośnie na punkty[5].

Na początku 2017 zmienił kategorię wagową na wyższą (półśrednią, do 77 kg), a pierwszy pojedynek w nowej wadze stoczył 17 czerwca 2017 wygrywając z Belgiem Tareciem Saffiedinem jednogłośnie na punkty[6].

9 września 2017 na UFC 215 poddał w niespełna półtorej minuty Neila Magny'ego duszeniem rękoma[7].

16 grudnia 2017 podczas UFC on FOX 26 zanotował trzecie zwycięstwo z rzędu w wadze półśredniej, pokonując jednogłośnie na punkty Robbiego Lawlera[8].

9 czerwca 2018 na UFC 225 przegrał jednogłośnie na punkty z Colby'm Covingtonem. Stawką pojedynku był tymczasowy pas UFC wagi półśredniej[9].

Pod koniec roku 30 listopada przegrał drugą walkę z Nigeryjczykiem Kamaru Usmanem, również jednogłośną decyzją sędziów[1].

18 maja 2019 w Rochester pokonał przez poddanie wskutek duszenia rękoma w czwartej rundzie Kevina Lee[1].

20 lipca 2019 roku na gali UFC on ESPN 4 stoczył walkę z Leonem Edwardsem. Walkę przegrał przez jednogłośną decyzję[10].

25 stycznia 2020 roku na gali UFC Fight Night 166 zmierzył się z Michaelem Chiesą. Walkę przegrał przez jednogłośną decyzję[11].

24 października 2020 roku w powrocie do dywizji lekkiej na UFC 254 miał zmierzyć się z Isłamem Machaczewem, jednak 8 października 2020 roku podano, że dos Anjos przeszedł testy na obecność COVID-19 i został usunięty z walki[12][13]. Pojedynek przesunięto na 14 listopada 2020 roku, na galę UFC Fight Night: Felder vs. dos Anjos[14]. 8 listopada podano, że Rosjanin musiał wycofać się z zawodów z powodu kontuzji[14]. W krótkim czasie ogłoszono, że Paul Felder zastąpi go na pięć dni przed końcem walki[15]. Dos Anjos pokonał Feldera przez niejednogłośną decyzję[16]. Zwycięstwo przyniosło mu bonus za walkę wieczoru. Walka z Machaczewem została przesunięta i miała się odbyć 30 października 2021 roku na UFC 267, ale po raz kolejny, Brazylijczyk został zmuszony do wycofania się z wydarzenia, powołując się na kontuzję. Został zastąpiony przez Dan Hookera[17][18].

Podczas gali UFC 299, która odbyła się 9 marca 2024 zmierzył się z Mateuszem Gamrotem[19]. Starcie odbyło się w wadze lekkiej. Przegrał przez jednogłośną decyzję sędziów[20].

W powrocie do wagi półśredniej 26 października 2024 na UFC 308 stoczył walkę z Geoffem Nealem[21]. Już w pierwszej rundzie doznał kontuzji kolana, przegrywając przez techniczny nokaut[22].

Styl walki

edytuj

Znany jest z agresywnego, mocnego uderzenia, siły fizycznej i umiejętności wykonywania obaleń[23][24]. Często wychodzi agresywnie do walki w stójce, w stylu boksu tajskiego, następnie używa kopnięć, by oprzeć przeciwnika o klatkę i zasypać go serią ciosów oraz obaleń. Jest szczególnie znany z lewego kopnięcia na korpus i prawego sierpowego na głowę; używa tych uderzeń, aby ograniczyć ruchy boczne przeciwnika, gdy próbuje on odsunąć się plecami od płotu. Pod okiem trenera Jasona Parillo, dos Anjos w 2017 roku rozwinął dopracowany boks. Na ziemi jest znany z mocnego tzw. ground-and-pound, który obejmuje ciosy i ostre uderzenia łokciami w parterze. Posiada czarny pas w brazylijskim jiu-jitsu.

Trenuje w klubie Evolve MMA w Singapurze i w Team RDA w Kalifornii, wcześniej trenował w Kings MMA, ale odszedł po przegranej z Eddiem Alvarezem[25][26]. Posiada czarny pas brazylijskiego jiu-jitsu u Aldo „Caveirinha” Januário[27].

Życie prywatne

edytuj

Po złamaniu szczęki w walce z Guidą, dos Anjos ma tytanową szczękę, która, jak twierdzi, złamała kilka rąk późniejszym przeciwnikom[28]. Dr. Johnny Benjamin nie zgodził się z dos Anjosem, zwracając uwagę, że tytanowa płytka w jego szczęce jest mierzona w milimetrach[29].

Jest chrześcijaninem[30]. Ma trójkę dzieci z żoną Cris[31]. 20 grudnia 2019 roku dos Anjos ujawnił w mediach społecznościowych, że on i jego rodzina zostali naturalizowanymi obywatelami Stanów Zjednoczonych.

Osiągnięcia

edytuj

Mieszane sztuki walki

edytuj

Grappling

edytuj
  • 2003: Mistrzostwa Świata w BJJ – 1. miejsce (purpurowe pasy)
  • 2004: Mistrzostwa Brazylii w BJJ – 3. miejsce (brązowe pasy)
  • 2005: Mistrzostwa Brazylii w BJJ – 3. miejsce (brązowe pasy)
  • 2006: Otwarte Mistrzostwa Europy w BJJ – 3. miejsce w kat. 76 kg (czarne pasy)

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g h i j Statystyki i rekord MMA na sherdog.com. sherdog.com. [dostęp 2017-09-10]. (ang.).
  2. ↑ Brian Knapp: Rafael dos Anjos Ousts Anthony Pettis, Captures Lightweight Crown in UFC 185 Headliner. sherdog.com, 2015.03.14. (ang.).
  3. ↑ Rafael dos Anjos złamał stopę podczas treningu! Walka z Conorem odwołana! | MMAROCKS [online], www.mmarocks.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
  4. ↑ W. Mrozowski: UFC FN 90: Eddie Alvarez nowym mistrzem wagi lekkiej UFC po niecałej rundzie walki z Rafaelem dos Anjosem. mmanews.pl, 08.07.2016. (pol.).
  5. ↑ Wyniki UFC Fight Night 98. mma-core.com. [dostęp 2017-09-10]. (ang.).
  6. ↑ Wyniki UFC Fight Night 111. mma-core.com. [dostęp 2017-09-10]. (ang.).
  7. ↑ K. Witek: Wyniki UFC 215: Amanda Nunes pokonała Valentinę Shevchenko niejednogłośną decyzją. mmanews.pl, 2017-09-10. [dostęp 2017-09-10]. (pol.).
  8. ↑ K. Witek: Wyniki UFC on FOX 26: Dos Anjos zdominował Lawlera, Błachowicz wypunktował Cannoniera. mmanews.pl, 2017-12-16. [dostęp 2017-12-17]. (pol.).
  9. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: UFC 225 – wyniki z gali. mmarocks.pl, 2018-06-10. [dostęp 2019-05-19]. (pol.).
  10. ↑ Dan Doherty, UFC San Antonio Results: Leon Edwards Looks Brilliant in Win Over Rafael dos Anjos [online], Cageside Press, 21 lipca 2019 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  11. ↑ Mike McClory, UFC Raleigh Results: Michael Chiesa Impresses with Dominant Win Over RDA [online], Cageside Press, 25 stycznia 2020 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  12. ↑ Nick Baldwin, Dos Anjos tests positive for COVID-19, out of UFC 254 fight [online], theScore.com [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  13. ↑ Damon Martin, Rafael dos Anjos returns to lightweight to face Islam Makhachev at UFC 254 [online], MMA Fighting, 19 sierpnia 2020 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  14. ↑ a b MMA DNA, BREAKING: Islam Makhachev vs. Rafael Dos Anjos opnieuw ingepland, ditmaal voor 14 november [online], MMA DNA, 20 października 2020 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  15. ↑ Paul Felder steps in vs. Rafael dos Anjos in Saturday's UFC Fight Night 182 headliner [online], MMA Junkie, 9 listopada 2020 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  16. ↑ Dan Doherty, UFC Vegas 14 Results: Rafael dos Anjos Controls Resilient Paul Felder [online], Cageside Press, 14 listopada 2020 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  17. ↑ Rafael dos Anjos out of UFC 267; Islam Makhachev needs new opponent [online], MMA Junkie, 26 września 2021 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  18. ↑ Dos Anjos vs. Makhachev booked for UFC 267 [online], ESPN.com, 3 sierpnia 2021 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  19. ↑ Oficjalnie! Mateusz Gamrot poznał rywala. To były mistrz [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-03-14] (pol.).
  20. ↑ Niełatwy bój! Mateusz Gamrot pokonał Rafaela dos Anjosa na UFC 299! [online], Lowking.pl, 10 marca 2024 [dostęp 2024-03-14] (pol.).
  21. ↑ Adrian Gawłowski, Rafael Dos Anjos vs Geoff Neal na UFC 308 [online], InTheCage.pl, 5 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-09] (pol.).
  22. ↑ UFC 308: Wyniki na żywo [online], Polsat Sport, 26 października 2024 [dostęp 2024-10-26] (pol.).
  23. ↑ UFC 185 Results: Rafael dos Anjos Dominates Anthony Pettis, Earns Lightweight Title [online], sports.yahoo.com [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  24. ↑ Connor Ruebusch, Rafael Dos Anjos: A Flawless Execution, part 2 [online], Bloody Elbow, 19 marca 2015 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  25. ↑ Rafael dos Anjos Doesn't Want Conor McGregor, He Wants His Belt Back | MMAWeekly.com [online], 24 października 2016 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  26. ↑ Marc Raimondi, RDA fined by UFC for violating Outfitting Policy [online], MMA Fighting, 11 stycznia 2016 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  27. ↑ Rafael dos Anjos | BJJ Heroes [online] [dostęp 2021-10-04].
  28. ↑ Nate Wilcox, RDA claims 2 foes broke hands on his new metal jaw [online], Bloody Elbow, 28 sierpnia 2013 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  29. ↑ Twitter Mailbag: Can dos Anjos' jaw really break hands? Is UFC 185 worth the trip? [online], MMA Junkie, 12 marca 2015 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  30. ↑ Rafael dos Anjos mocks Conor McGregor for tapping out: 'Be a man' [online], sports.yahoo.com [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  31. ↑ Guilherme Cruz, Third son meant less sleep and rest, but extra motivation for Rafael dos Anjos [online], MMA Fighting, 30 listopada 2018 [dostęp 2021-10-04] (ang.).
  32. ↑ Rafael Dos Anjos | Evolve Vacation [online], evolve-vacation.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj

Zobacz też

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Rafael_dos_Anjos&oldid=75057990”