Raf Vallone

Raf Vallone
	; Vallone w 1956 r.
Imię i nazwisko	Raffaele Vallone
Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1916 ; Tropea
Data i miejsce śmierci	31 października 2002 ; Rzym
Zawód	aktor
Współmałżonek	Elena Varzi; (1952-2002;; troje dzieci)
Lata aktywności	1942-2000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Raffaele Vallone (ur. 17 lutego 1916 w Tropei, zm. 31 października 2002 w Rzymie) – włoski aktor filmowy, wcześniej dziennikarz i piłkarz.

Życiorys

Urodził się w 1916 w miejscowości Tropea, położonej w Kalabrii. Jego ojciec był z zawodu prawnikiem. Młody Raffaele studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie w Turynie, podjął również pracę w kancelarii prawniczej swojego ojca. W latach 30. zajmował się profesjonalnie piłką nożną. Jego drużyna zdobyła Coppa Italia w sezonie 1935/1936.

Następnie Vallone pracował jako redaktor naczelny działu kulturalnego dziennika "L’Unità", która wkrótce stała się oficjalną gazetą Włoskiej Partii Komunistycznej. Pisywał również recenzje filmowe i teatralne do turyńskiego dziennika "La Stampa". Podczas II wojny światowej służył w komunistycznym ruchu oporu.

Po raz pierwszy pojawił się na ekranie jako marynarz w filmie Noi vivi (1942), ale sławę zyskał dzięki roli żołnierza rywalizującego o względy Silvany Mangano w cieszącym się olbrzymim powodzeniem filmie Gorzki ryż (1949) Giuseppe De Santisa. Zagrał również w kolejnych neorealistycznych filmach tego reżysera: Nie ma pokoju pod oliwkami (1950) i Rzym, godzina 11 (1952).

Od 1952 aż do śmierci był mężem aktorki Eleny Varzi, z którą miał troje dzieci. Dwoje z nich, Eleonora i Saverio Vallone, poszło w ślady ojca i zajmuje się aktorstwem.

W 2001 Vallone wydał swoją autobiografię pt. L'alfabeto della memoria (Alfabet pamięci). Zmarł w Rzymie 31 października 2002 w wieku 86 lat.

Wybrana filmografia

Vallone w filmie Gorzki ryż (1949) Giuseppe De Santisa

1942: Noi vivi
1949: Gorzki ryż (Riso amaro)
1950: Nie ma pokoju pod oliwkami (Non c'è pace tra gli ulivi)
1950: Droga nadziei (Il cammino della speranza)
1951: Anna
1952: Rzym, godzina 11 (Roma ore 11)
1952: Przygody Mandrina (Le avventure di Mandrin)
1952: Czerwone koszule (Camicie rosse)
1953: Teresa Raquin (Thérèse Raquin)
1954: Elżbieta, Joanna, Lizystrata (Destinées)
1954: Na plaży (La spiaggia)
1954: Opętanie (Obsession)
1955: Pod znakiem Wenus (Il segno di Venere)
1957: Guendalina
1958: Zemsta (La venganza)
1960: Matka i córka (La ciociara)
1960: Garsoniera (La garçonnière)
1961: Cyd (El Cid)
1962: Widok z mostu (Vu du pont)
1962: Fedra (Phaedra)
1963: Kardynał (The Cardinal)
1966: Nevada Smith
1969: Włoska robota (The Italian Job)
1970: List na Kreml (The Kremlin Letter)
1971: Pojedynek rewolwerowców (The Gunfight)
1975: Różyczka (Rosebud)
1975: Czynnik ludzki (The Human Factor)
1977: Druga strona północy (The Other Side of Midnight)
1978: Grecki magnat (The Greek Tycoon)
1979: Romans niemal doskonały (An Almost Perfect Affair)
1980: Lew pustyni (Lion of the Desert)
1981: Sezon pokoju w Paryżu (Sezona mira u Parizu)
1982: Czas umierania (A Time to Die)
1983: Purpura i czerń (The Scarlet and the Black)
1985: Krzysztof Kolumb (Christopher Columbus)
1985: Paradygmat, czyli potęga zła
1990: Ojciec chrzestny III (The Godfather: Part III) jako Kardynał Lamberto
1992: Pierwszy krąg (The First Circle)
2000: Vino santo

Linki zewnętrzne

Raf Vallone w bazie IMDb (ang.)
Raf Vallone w bazie Filmweb