Radzieccy dysydenci

Radzieccy dysydenci – określenie opozycjonistów w Związku Radzieckim[1]

Radziecki dysydent (Aleksandr Sołżenicyn)

Nie zgadzali się oni z polityką Partii Komunistycznej ZSRR i jawnie ją krytykowali, m.in. w związku z łamaniem praw człowieka. Ruch zyskał na znaczeniu od lat 50. XX w., gdy prace niektórych dysydentów zostały opublikowane na Zachodzie.

Do najbardziej znanych dysydentów należeli m.in. Aleksandr Sołżenicyn, Andriej Sacharow, Władimir Bukowski, Wiktor Krasin.

Utwory dysydentów bywały publikowane nielegalnie jako tzw. samizdaty.

Przypisy

edytuj
  1. dysydenci, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-06-01].

Bibliografia

edytuj
  • Dysydenci, Encyklopedia Onet
  • Peter Kenez (2008). Odkłamana historia Związku Radzieckiego. Bellona. s. 258–265
  • Daniel, Aleksander; Gluza, Zbigniew: Słownik dysydentów. Czołowe postacie ruchów opozycyjnych w krajach komunistycznych w latach 1956–1989. Tom 1. Warszawa: Karta, 2007. ISBN 83-88288-89-X.
  • Daniel, Aleksander; Gluza, Zbigniew: Słownik dysydentów. Czołowe postacie ruchów opozycyjnych w krajach komunistycznych w latach 1956–1989. Tom 2. Warszawa: Karta, 2007. ISBN 83-88288-84-9.