Rūdolfs Blaumanis

Rūdolfs Blaumanis
	; Rūdolfs Blaumanis, 1908 rok
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1863 ; Ērgļi
Data i miejsce śmierci	4 września 1908 ; Punkaharju (Finlandia)
Narodowość	łotewska
Język	łotewski
Dziedzina sztuki	opowiadanie, dramat
	Ważne dzieła
	Nāves ēnā (1901); Skroderdienas Silmačos (1902); Indrāni (1904);
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rūdolfs Blaumanis (ur. 1 stycznia 1863, zm. 4 września 1908) – łotewski pisarz, dramaturg i dziennikarz, zaliczany do klasyków literatury łotewskiej.

W latach 1875–1881 Blaumanis uczył się w niemieckiej szkole kupieckiej. Pracował jako dziennikarz w niemieckich i łotewskich czasopismach, wydawanych w Rydze i Petersburgu: Zeitung für Stadt und Land, Mājas Viesis, Dienas Lapa, Latvija. Zadebiutował w 1882 r. utworem w języku niemieckim. W latach 1902–1903 redagował dodatek satyryczny wydawanego w Petersburgu łotewskiego czasopisma Pēterburgas Avīzes. Wiosną 1907 r. zachorował na gruźlicę. Zmarł w 1908 r. w sanatorium w Punkaharju (dziś na terytorium Finlandii).

Blaumanis jest autorem nowel i opowiadań, w których posługując się metodą realistyczną stworzył galerię wyrazistych, dobrze opracowanych psychologicznie postaci niższych warstw społeczeństwa łotewskiego przełomu XIX i XX w. Pisał również dramaty teatralne oraz poezje.

Jego dzieła były tłumaczone na wiele języków, m.in. na angielski, niemiecki, estoński, litewski, fiński, ukraiński, rosyjski, węgierski i polski.

Dzieła

Proza

Raudupiete (1889)
Pie skala uguns (1893)
Salna pavasarī (1898)
Purva bridējs (1898)
Andriksons (1899)
Nāves ēnā (1900)

Dramaty

Trīnes grēki (1891)
Ļaunais gars (1891)
Pazudušais dēls (1893)
Potivara nams (1897)
No saldenās pudeles (1901)
Skroderdienas Silmačos (1902)
Indrāni (1904)
Ugunī (1905)
Sestdienas vakars (1908)
Zagļi (1908)

Poezja

Ceļa malā (1900)

Bibliografia

Mały słownik pisarzy narodów europejskich ZSRR, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1966, s. 42.