Równina Słupska
Równina Słupska, inaczej Równina Sławieńska[1] (313.43) – mezoregion fizycznogeograficzny w północnej Polsce, jest przedłużeniem Równiny Białogardzkiej oddzielonym przez wał Wzgórz Koszalińskich. Powierzchnia jest jednak mało urozmaicona, miejscami zupełnie płaska. Zbudowana jest z gliny morenowej, piasków glacifluwialnych oraz iłów i mułków glacilimnicznych. W północnej części równiny ciągnie się pasmo moren czołowych pochodzących z ostatniego postoju lodowca na ziemiach polskich (subfaza gardzieńska zlodowacenia północnopolskiego; ok. 14000–13800 lat BP)[2], którego najwyższym szczytem jest Góra Barzowicka. Równina Słupska (Sławieńska) jest obszarem typowo rolniczym, obejmującym również kompleks leśny Puszczy Słupskiej.
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion |
Równina Słupska |
Zajmowane jednostki administracyjne |
W gminie Sławno znajduje się rezerwat przyrody „Janiewickie Bagno” o pow. 162 ha ze stanowiskiem maliny moroszki, powyżej Słupska utworzono Park Krajobrazowy Dolina Słupi o pow. 307,4 ha, w gminie Trzebielino powstał rezerwat „Torfowisko Zieliń Miastecki” o pow. 46,5 ha, w gminie Kępice „Torfowisko Potoczek” (15,2 ha). Na terenie Puszczy Słupskiej istnieją rezerwaty tj. „Grodzisko Borzytuchom” (47 ha) z pomnikami przyrody, „Jeziora Małe” i „Duże Sitno” (40,6 ha), rezerwat krajobrazowy „Gołębia Góra” (7 ha) nad Słupią, „Gniazda Orła Białego” (10,4 ha), w gminie Sianów „Jodły Karnieszewickie” (37,1 ha). Koło Ustki znajduje się rezerwat „Buczyna nad Słupią” (18,1 ha), i „Jezioro Modła” (194,8 ha). Natomiast koło Sławna rezerwat przyrody „Sławieńskie Dęby” o pow. 34,3 ha.
Przypisy
edytuj- ↑ Jerzy Kondracki , Geografia regionalna Polski, Wyd. 1, Warszawa: Wydawn. Naukowe PWN, 1998, s. 57, ISBN 978-83-01-12479-3 [dostęp 2023-05-31] .
- ↑ Józef Edward Mojski , Ziemie polskie w czwartorzędzie, Warszawa: Państwowy Instytut Geologiczny, 2005, s. 270, ISBN 83-7372-846-5 .