Quentin Burdick
Quentin Northrup Burdick (ur. 19 czerwca 1908 w Munich, zm. 8 września 1992 w Fargo) – amerykański prawnik i polityk, demokrata. Senator Stanów Zjednoczonych z Dakoty Północnej w latach 1960–1992 oraz członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z tego stanu w latach 1959–1960. W chwili śmierci trzeci najstarszy wiekiem spośród senatorów (starsi byli Strom Thurmond i Robert Byrd)[1].
.jpg)
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Quentin Northrup Burdick |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1908 |
| Data i miejsce śmierci |
8 września 1992 |
| Senator Stanów Zjednoczonych z Dakoty Północnej | |
| Okres |
od 8 sierpnia 1960 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z Dakoty Północnej | |
| Okres |
od 3 stycznia 1959 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Młodość, życie rodzinne i edukacja
edytujQuentin Burdick urodził się w Munich w stanie Dakota Północna jako najstarszy z trojga dzieci Ushera Lloyda Burdicka and Emmy Cecelii Robertson[2]. Jego ojciec był republikańskim politykiem, pełniącym funkcję zastępcy gubernatora Dakoty Północnej (w latach 1911–1913) oraz członka Izba Reprezentantów Stanów Zjednoczonych (w latach 1935–1959)[3]. Jego matka była córką pierwszego białego osadnika w części Dakoty Północnej leżącej na zachód od Park River[4]. Był bratem Eugene’a Allana Burdicka, który to był sędzią w Piątym Okręgu Sądowym Dakoty Północnej (w latach 1953–1978)[5]. Jego siostra Rosemary wyszła za mąż za Roberta Leveringa – członka Izba Reprezentantów z Ohio (w latach 1959–1961)[3].
W 1910 Burdick przeprowadził się wraz z rodziną do Williston, gdzie jego ojciec zajmował się praktyką prawa oraz rolnictwem[4]. Jako dziecko uwielbiał ujarzmiać dzikie konie na ranczu ojca[2]. Uczęszczał do lokalnej szkoły Williston High School, którą ukończył w 1926, będąc przewodniczącym klasy i kapitanem drużyny futbolu amerykańskiego[2].
Burdick studiował na Uniwersytecie Minnesota, gdzie w 1931 otrzymał tytuł Bachelor of Arts[6]. W trakcie studiów grał w drużynie futbolu amerykańskiego na pozycji blocking back oraz był przewodniczącym bractwa Sigma Nu[4]. W trakcie gry w futbol doznał kontuzji kolana, która zdyskwalifikowała go ze służby wojskowej podczas II wojny światowej[1]. W 1932 ukończył prawo w Szkole Prawa Uniwersytetu Minnesoty, po czym został adwokatem[6].
Początki kariery
edytujNa początku swojej kariery Burdick dołączył do kancelarii prawnej ojca w Fargo, gdzie w latach wielkiego kryzysu doradzał farmerom, którym groziło zajęcie nieruchomości obciążonych hipoteką[1]. W 1933 poślubił Marietta’ę Janecky, która zmarła jednak w 1958. Mieli jednego syna i trzy córki[2].
Jak jego ojciec, Burdick stał się aktywny politycznie i dołączył do Ligi Bezpartyjnych powiązanej wówczas z Partią Republikańską[4]. Jako kandydat Ligi, bez sukcesu ubiegał się o stanowisko prokuratora generalnego Dakoty Północnej w 1934 i 1940, senatora Senatu Dakoty Północnej z Hrabstwa Cass w 1936 oraz zastępcy gubernatora w 1942[2].
W kolejnych latach Burdick stał się orędownikiem nawiązania sojuszu przez Ligę Bezpartyjnych z Partią Demokratyczną[2]. Następnie, już jako demokrata ubiegał się o stanowisko gubernatora Dakoty Północnej w 1946, lecz znów bezskutecznie[4]. Był delegatem wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych Henry’ego Wallace’a, który z ramienia Partii Postępowej kandydował w wyborach prezydenckich w 1948[2].
W 1956 Liga Bezpartyjnych stała się częścią nowo utworzonej Demokratyczno-NPL Partii Dakoty Północnej. W tym samym roku, ubiegając się o stanowisko w Senacie Stanów Zjednoczonych, Burdick poniósł swoją szóstą i ostatnią wyborczą porażkę. Przegrał z kandydatem republikanów Miltonem Youngiem[1].
Kariera w kongresie
edytujIzba reprezentantów
edytujWiosną 1958, ojciec Quenitna Burdicka – Usher Burdick bojąc się, że niezostanie wybrany w prawyborach Republikanów zaproponował wycofanie swojej kandydatury, jeśli Liga Bezpartyjnych poprze w prawyborach jego syna jako kandydata Demokratyczno-NPL Partii Dakoty Północnej na jego stanowisko w Izbie Reprezentantów[4]. W kwietniu Quentin otrzymał poparcie Ligi Bezpartyjnych, a następnie został wybrany członkiem Izby[6]. Był pierwszym kandydatem swojej partii wybranym do Izby Reprezentantów z Dakoty Północnej[1].
Podczas trwania kadencji był członkiem komitetu spraw wewnętrznych i spraw terytoriów zależnych, gdzie organizował Garrison Diversion Project mający na celu dostarczenie wody z rzeki Missouri do Dakoty Północnej[2]. Otrzymał wysokie oceny za swoją pracę od związków zawodowych oraz organizacji politycznej Americans for Democratic Action[1]. W swojej pierwszej przemowie Burdick, będący przeciwnikiem polityki rolnej administracji Eisenhowera, wezwał do rezygnacji Sekretarza Rolnictwa Ezra Tafta Bensona[2].
Senat
edytujPo śmierci senatora Williama Langera w listopadzie 1959, Burdick ubiegał się w przedterminowych wyborach (odbywających się 28 czerwca 1960) o jego stanowisko na pozostałe cztery i pół roku kadencji[6]. Jego Republikańskim przeciwnikiem był gubernator John E. Davis. W trakcie kampanii Burdick otrzymał silne poparcie od National Farmers Union. Jego sloganem wyborczym było „Pokonaj Bensona z Burdickiem” (ang. „Beat Benson with Burdick”), odnoszące się do Sekretarza Rolnictwa Bensona, którego polityka była niepopularna wśród stanowych farmerów pszenicy[4]. Burdick pokonał Davisa 1.118 głosami[2].
W roku wyborów, Burdick ożenił się po raz drugi, poślubiając Jocelyn Birch Peterson[7]. Mieli razem jednego syna[7].
8 sierpnia 1960 Burdick zrezygnował z miejsca w Izbie Reprezentantów i został zaprzysiężony jako członek Senatu Stanów Zjednoczonych. Był ponownie wybierany w każdych kolejnych wyborach, będąc senatorem aż do swojej śmierci w 1992[6].
Burdick otrzymał pseudonim „Król wieprzowiny” – za skupianie się w swojej działalności legislacyjnej praktycznie wyłącznie na sprowadzaniu funduszy federalnych do Dakoty Północnej, która była stanem rolniczym, biednym i mniej rozwiniętym niż inne stany[8].
Śmierć
edytujZmarł w wieku 84 lat dnia 8 września 1992 w szpitalu St. Luke’s w Fargo – na skutek ustania akcji serca[1]. Po śmierci Burdicka wdowa po nim – Jocelyn Burdick – została wyznaczona przez gubernatora George’a Sinnera jako senator do czasu wyłonienia następcy w wyborach uzupełniających (sama o mandat w tych wyborach się nie ubiegała)[9].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Wolfgang Saxon: Quentin N. Burdick, 84, Is Dead; U.S. Senator From North Dakota. 1992-09-09. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j QUENTIN BURDICK PAPERS. (ang.).
- ↑ a b BURDICK, Usher Lloyd (1879 – 1960). (ang.).
- ↑ a b c d e f g Current Biography Yearbook. T. 24. Nowy Jork: H.W. Wilson Company, 1964. (ang.).
- ↑ EUGENE A. BURDICK PAPERS. (ang.).
- ↑ a b c d e BURDICK, Quentin Northrup (1908 – 1992). (ang.).
- ↑ a b Learn about Jocelyn Burdick [online], Famous Birthdays [dostęp 2019-08-19] (ang.).
- ↑ Quentin N. Burdick, 84, Is Dead; U.S. Senator From North Dakota. New York Times, 9 września 1992. (ang.).
- ↑ Senator Burdick’s Wife Is Interim Successor. New York Times, 13 września, 1992. (ang.).