Quatrunx
Quatrunx (łac. także quadrunx, quadruncia) – rozmienna moneta rzymska.
Nazwa skrótowa powstała ze zbitki słów quattuor i unciae oznaczającej cztery uncje[1]. Rzadko stosowana, odnosiła się do trzeciej części asa (triens) będącego w obiegu na obszarach wschodnioitalskich[2].
Monetę emitowano od końca IV wieku p.n.e. w okresie republikańskim. Odlewana z brązu (aes grave), o wadze ok. 90 g, miała wartość 4 uncji (zaznaczaną na awersie czterema punktami) jako odpowiednik 1/3 asa[3].
W numizmatyce współczesne określenie monety czterouncjowej w decymalnym podziale asa, przyjęte w mennictwie starożytnego Ariminium, Atelli, Capui, Hatrii, Lucerii i Teanum Apulum[4]. Podczas gdy terminu triens używano dla oznaczenia monety w rzymskim systemie monetarnym opartym na stopie libralnej z asem (as libralis) dzielonym na 12 uncji, nazwę quatrunx stosowano w odniesieniu do monet wprowadzanych do systemów, w których as liczył 10 uncji[5].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Helmut Kahnt: Das grosse Münzlexikon von A bis Z. Regenstauf: H. Gietl, 2005, s. 373, ISBN 3-924861-84-6.
- ↑ «Quatrunx». W Reppa – Das grosse Münzen-Lexikon [dostęp 2023-06-09].
- ↑ Helmut Kahnt: Das grosse Münzlexikon von A bis Z, dz. cyt., s. 493.
- ↑ Der Kleine Pauly. Lexikon der Antike. T. 4. München: Deutscher Taschenbuchverlag, 1979, kol. 1286, ISBN 3-423-05963-X.
- ↑ Konrad Klütz: Münznamen und ihre Herkunft. Wien: moneytrend Verlag, 2004, ISBN 3-9501620-3-8.