Purchawka miękka (Lycoperdon molle Pers.) – gatunek grzybów z rodziny purchawkowatych (Lycoperdaceae)[1].

Purchawka miękka
Ilustracja
Młode owocniki purchawki miękkiej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

purchawkowate

Rodzaj

purchawka

Gatunek

purchawka miękka

Nazwa systematyczna
Lycoperdon molle Pers.
Syn. meth. fung. (Göttingen) 1: 150 (1801)
Dojrzały owocnik

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lycoperdon, Lycoperdaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Lycoperdon gemmatum var. furfuraceum Fr. 1829
  • Lycoperdon gemmatum var. molle (Pers.) De Toni 1888
  • Lycoperdon molle Pers. 1801, var. molle

Nazwę polską nadała Wanda Rudnicka-Jezierska w 1991 r[3].

Morfologia

edytuj
Owocnik

Średnica 2–4 cm, wysokość 3–7 cm, kształt początkowo kulistawy, później staje się jajowaty lub odwrotnie gruszkowaty, o wydłużonej dolnej części, podobnej nieco do trzonu. Powierzchnia młodych owocników białokremowa, potem stopniowo ciemniejąca, przez jasnoszarobrązową do kremowobrązowej. Na powierzchni drobniutkie miękkie kolce i mączyste ziarnistości. Endoperydium papierowate, matowe, lub nieco błyszczące, otwiera się otworkiem na szczycie. Początkowo jest szarawe, potem brązowoszare, w końcu brązowe. Podglebie jest komorowate i w trakcie dojrzewania przekształca się w dobrze wykształconą kolumellę. Ma barwę od oliwkowej do ciemnobrązowej, a po dojrzeniu brązowofioletową. Gleba u młodych owocników jest biała, w miarę ich dojrzewania zmienia barwę na oliwkowobrązową, u dojrzałych owocników jest purpurowobrązowa[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki kuliste o poobłamywanych brzegach, brązowe, brodawkowane. Mają rozmiar 4,3–5× 10–26 μm. Włośnia ma grubość 5–7 μm, jest grubościenna, słabo septowana, posiada jamki i ma brązową barwę[4].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Purchawka miękka jest szeroko rozprzestrzeniona na półkuli północnej[5]. W Polsce jest niezbyt częsta. Występuje zarówno na niżu, jak i w górach, szczególnie na miejscach nasłonecznionych[4].

Rośnie na ziemi w różnorodnych lasach i na łąkach, szczególnie na glebach piaszczystych i wapiennych. Owocniki wytwarza od czerwca do października[3].

Znaczenie

edytuj

Saprotrof[3]. Jak wszystkie gatunki purchawek jest jadalna za młodu, póki jej owocniki są białe[6].

Przypisy

edytuj
  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2020-09-01]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2014-04-07]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c Wanda Rudnicka-Jezierska: Grzyby (Mycota), podstawczaki (Basidiomycetes): purchawkowe (Lycoperdales), tęgoskórowe (Sclerodematales), pałeczkowe (Tulostomatales), gniazdnicowe (Nidulariales), sromotnikowe (Phallales), osiakowe (Podaxales). Kraków: Instytut Botaniki PAN, 1991. ISBN 83-85444-01-7.
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
  6. Andreas Gminder: Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. 2008. ISBN 978-83-258-0588-3.