Pułk Jazdy Wołyńskiej

Pułk Jazdy Wołyńskiej – pułk jazdy polskiej doby powstania listopadowego, sformowany w maju 1831.

Pułk otrzymał 1 krzyż kawalerski, 1 złoty, 6 srebrnych, oprócz przyznanych przez dowódcę korpusu gen. Samuela Różyckiego.

Dowódcy pułku

ppłk Augustyn Brzeżański (od 28 grudnia 1830; od 19 sierpnia 1831 w stopniu płk.)
kpt. Karol Różycki (od 20 czerwca w stopniu mjr; od 12 sierpnia w stopniu płk.)

Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.

Pułk Jazdy Wołyńskiej

Bitwy i potyczki^[1]:

Bitwa pod Cudnowem 1831,
Mołoczki (27 maja 1831),
Kilikijów(30 maja 1831),
Tyszyca (2 czerwca 1831),
Uchanie (10 czerwca 1831),
Tarłów (1 sierpnia 1831)
Wola Pawłowska (3 sierpnia 1831),
Zemborzyn, Opatów (6 sierpnia 1831),
Ożarów (8 sierpnia 1831),
Bitwa pod Iłżą (9 sierpnia 1831),
Przytyk (11 sierpnia 1831),
Odrowąż (14 i 17 sierpnia 1831),
Ciepielów (8 września),
Lucyma (9 września),
Chotcza (10 września 1831)
Wierzbica (21 września 1831).

Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815–1830. Poznań: Kurpisz (reprint), 2003.