Pseudodracontium

*Pseudodracontium*
	; Pseudodracontium lacourii
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	obrazkowate
Podrodzina	Aroideae
Rodzaj	Pseudodracontium
	Nazwa systematyczna
	Pseudodracontium N.E.Br.; J. Bot. 20: 193 (1882)
	Typ nomenklatoryczny
	Pseudodracontium anomalum N.E.Br. (=P. lacourii) (Linden & André) N.E.Br.
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pseudodracontium N.E.Br. – rodzaj roślin zielnych, wieloletnich geofitów ryzomowych, należący do rodziny obrazkowatych, liczący 7 gatunków występujących na Półwyspie Indochińskim. Nazwa naukowa rodzaju została utworzona za pomocą pochodzącego z języka greckiego przedrostka ψευδής (pseudos – fałszywy), dodanego do nazwy rodzaju roślin z rodziny obrazkowatych Dracontium i odnosi się do rzekomego podobieństwa obu rodzajów roślin^[5].

Morfologia

Pokrój: Średniej wielkości rośliny zielne.

Łodyga: Podziemna, spłaszczona i kulista, bulwa pędowa.

Liście: Rośliny tworzą od jednego do kilku liści właściwych o złożonej blaszce. Wzniesiony ogonek, tworzący u nasady krótką pochwę, rozgałęzia się na trzy pierzastozłożone osie, składające się z kilku listków. Niekiedy na środkowej osi osadzony jest pojedynczy listek, całobrzegi lub falisto wcięty. Użyłkowanie pierwszorzędowe równoległe, niemal proste, schodzące się do żyłki marginesowej.

Kwiaty: Rośliny jednopienne, o kwiatostanie typu kolbiastego pseudancjum. Pochwa kwiatostanu wzniesiona, łódkokształtna, krótko zwinięta u nasady. Kolba siedząca, krótsza od pochwy, z wyrostkiem pokrytym prątniczkami. Wyrostek kolby oddzielony od fragmentu pokrytego kwiatami płodnymi nagą szczeliną. kwiaty męskie, leżące na kolbie bezpośrednio po kwiatach żeńskich, 3-6-pręcikowe, wolne lub niekiedy kolumnowato zrośnięte, luźno położone. Pręciki maczugokształtne. Pylniki jajowate lub niemal okrągłe, otwierające się przez dwa małe, równowąskie, niemal szczytowe szczeliny. Zalążnie ścieśnione, jajowate do kulistych, jednokomorowe, jednozalążkowe. Zalążki anatropowe, powstające z bazalnie położonego łożyska. Szyjki słupka niemal niewidoczne. Znamiona słupka dyskowate.

Owoc: Owocostan składa się z eliptycznych jagód^[6]^[7]^[8]^[9].

Gatunki podobne: Od blisko spokrewnionego rodzaju dziwidło różni się odseparowaniem wyrostka kolby od strefy kwiatów płodnych nagą szczeliną. Rodzaj dziwidło jest parafiletyczny wobec rodzaju Pseudodracontium^[10]. Inne źródło^[11] podaje, że oba rodzaje stanowią klad monofiletyczny, a rodzaj Pseudodracontium został lub zostanie włączony do Amorphophallus.

Genetyka: Liczba chromosomów 2n = 26^[9].

Systematyka

Rodzaj należy do plemienia Thomsonieae i podrodziny Aroideae z rodziny obrazkowatych^[2]^[12].

Gatunki^[4]

Pseudodracontium fallax Serebryanyi
Pseudodracontium harmandii Engl.
Pseudodracontium kuznetsovii Serebryanyi
Pseudodracontium lacourii (Linden & André) N.E.Br.
Pseudodracontium lanceolatum Serebryanyi
Pseudodracontium latifolium Serebryanyi
Pseudodracontium macrophyllum Gagnep. ex Serebryanyi

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ ^a ^b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-11-02] (ang.).
↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2010-05-29]. (ang.).
↑ ^a ^b Govaerts R: World Checklist of Pinellia. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2006. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).
↑ Umberto Quattrocchi: CRC world dictionary of plants names: common names, scientific names, eponyms, synonyms, and etymology. Boca Raton: CRC Press, 1999. ISBN 0-8493-2673-7.
↑ N.E. Brown. Four new genera of Aroideae. „Journal of botany, British and foreign”. 20, 1882. (ang.).
↑ A. Engler: Araceae. W: A. Engler, K. Prantl: Die Natürlichen Pflanzenfamilien nebst ihren Gattungen und wichtigeren Arten... T. 2. Leipzig: 1889. (niem.).
↑ A. Engler. Araceae-Lasioideae. „Das Pflanzenreich”. 48, 1911. A. Engler. Leipzig: Wilhelm Engelmann Verlag.
↑ ^a ^b S.J. Mayo, J. Bogner, P.C. Boyce: Araceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. IV: Flowering Plants. Monocotyledons: Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae). Berlin Heidelberg: Springer, 1998, s. 26–73. ISBN 3-540-64061-4. (ang.).
↑ G.B.J Grob, B. Gravendeel, M.C.M. Eurlings i W.L.A. Hetterscheid. Phylogeny of the tribe Thomsonieae (Araceae) based on chloroplast matK and trnL intron sequences. „Systematic botany”. 27 (3), s. 453–467. Kent, OH: American Society of Plant Taxonomists. ISSN 0363-6445. (ang.).
↑ Raymond van der Ham, Gijs Grob, Wilbert Hetterscheid, Wim Star & Bertie Joan van Heuven: Notes on the genus Amorphophallus (Araceae) – 13. Evolution of pollen ornamentation and ultrastructure in Amorphophallus and Pseudodracontium. 2007. [dostęp 2012-10-13]. (ang.).
↑ L.I. Cabrera et al. Phylogenetics relationships of aroids and duckweeds (Araceae) inferred from coding and noncoding plastid DNA. „American Journal of Botany”. 95(9), s. 1153–1165, 2008.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-11-02] (ang.).

[3] Index Nominum Genericorum. [dostęp 2010-05-29]. (ang.).

[kew-4] Govaerts R: World Checklist of Pinellia. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2006. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).

[5] Umberto Quattrocchi: CRC world dictionary of plants names: common names, scientific names, eponyms, synonyms, and etymology. Boca Raton: CRC Press, 1999. ISBN 0-8493-2673-7.

[6] N.E. Brown. Four new genera of Aroideae. „Journal of botany, British and foreign”. 20, 1882. (ang.).

[7] A. Engler: Araceae. W: A. Engler, K. Prantl: Die Natürlichen Pflanzenfamilien nebst ihren Gattungen und wichtigeren Arten... T. 2. Leipzig: 1889. (niem.).

[8] A. Engler. Araceae-Lasioideae. „Das Pflanzenreich”. 48, 1911. A. Engler. Leipzig: Wilhelm Engelmann Verlag.

[kub-9] S.J. Mayo, J. Bogner, P.C. Boyce: Araceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. IV: Flowering Plants. Monocotyledons: Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae). Berlin Heidelberg: Springer, 1998, s. 26–73. ISBN 3-540-64061-4. (ang.).

[10] G.B.J Grob, B. Gravendeel, M.C.M. Eurlings i W.L.A. Hetterscheid. Phylogeny of the tribe Thomsonieae (Araceae) based on chloroplast matK and trnL intron sequences. „Systematic botany”. 27 (3), s. 453–467. Kent, OH: American Society of Plant Taxonomists. ISSN 0363-6445. (ang.).

[11] Raymond van der Ham, Gijs Grob, Wilbert Hetterscheid, Wim Star & Bertie Joan van Heuven: Notes on the genus Amorphophallus (Araceae) – 13. Evolution of pollen ornamentation and ultrastructure in Amorphophallus and Pseudodracontium. 2007. [dostęp 2012-10-13]. (ang.).

[cabrera-12] L.I. Cabrera et al. Phylogenetics relationships of aroids and duckweeds (Araceae) inferred from coding and noncoding plastid DNA. „American Journal of Botany”. 95(9), s. 1153–1165, 2008.

[5]

[1]

[2]

[3]

[4]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]