Przypust

wieś w województwie kujawsko-pomorskim

Przypustwieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Waganiec[4][5].

Przypust
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św.św. Stanisława i Marii Magdaleny z XVIII w.
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

aleksandrowski

Gmina

Waganiec

Liczba ludności (III 2011)

83[2]

Strefa numeracyjna

54

Kod pocztowy

87-731[3]

Tablice rejestracyjne

CAL

SIMC

0870936

Położenie na mapie gminy Waganiec
Mapa konturowa gminy Waganiec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Przypust”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Przypust”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Przypust”
Położenie na mapie powiatu aleksandrowskiego
Mapa konturowa powiatu aleksandrowskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Przypust”
Ziemia52°48′59″N 18°53′56″E/52,816389 18,898889[1]

Historia

edytuj

Przypust uzyskał lokację miejską w 1274 roku, zdegradowany po 1550 roku[6]. We wrześniu 1410 pod Przypustem zbudowano most łyżwowy (użyty wcześniej pod Czerwińskiem) dla wojsk wracających spod Grunwaldu[7].

Podział administracyjny

edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Wieś sołecka – zobacz jednostki pomocnicze gminy Waganiec w BIP[8].

Demografia

edytuj

W roku liczył 80 mieszkańców[9]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) było ich 83[2]. Jest jedną z 3 najmniejszych miejscowości gminy Waganiec (ludność żadnej z nich nie przekracza 90 osób).

Zabytki

edytuj

Według rejestru zabytków NID[10] na listę zabytków wpisany jest drewniany kościół filialny pw. św.św. Stanisława i Marii Magdaleny z XVIII w., nr rej.: A/450 z 20.05.1955.

Świątynia wzniesiona została w 2 poł. XVII wieku w Nowogródku nad Wisłą. Na obecne miejsce przeniesiona została w 1779 roku. Kościół jest jednonawowy, o konstrukcji zrębowej z drewna modrzewiowego. Wewnątrz zachowały się trzy barokowe ołtarze i chór.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 112201
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1063 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-08-21].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-08-05]. 
  6. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 62-63.
  7. Relacja z przeprawy Króla Władysława Jagiełły przez most pod Czerwińskiem w 1410 roku, opisana przez Jana Długosza. czerwinsk.salezjanie.pl. [dostęp 2021-09-13].
  8. Sołtysi Gminy Waganiec – kadencja 2019–2023 [online], Urząd Gminy w Wagańcu, 19 kwietnia 2019 [dostęp 2021-05-06].
  9. Bank danych lokalnych GUS. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-08-28].
  10. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 5 [dostęp 2016-08-15].