Przymglenie
Przymglenie – jedno z jakościowych zaburzeń świadomości[1]. Osoba w stanie przymglenia zachowuje się podobnie do człowieka próbującego się poruszać w gęstej mgle. Kontakt jest trudny - kierowane do pacjenta słowa docierają z trudem, wymagają powtarzania, czasem odpowiedzi nie udaje się uzyskać. Zachowanie, ruchy i wypowiedzi pacjenta są spowolniałe, reakcje następują z opóźnieniem, mogą być niedokładne, bądź nie następować w ogóle. Pojmowanie sytuacji jest opóźnione i utrudnione - proste bodźce odbierane są szybciej i łatwiej niż złożone. Zwykle zaburzona jest orientacja w czasie i miejscu, w głębszym przymgleniu także co do własnej osoby. Po przymgleniu pozostaje niepamięć, zwykle fragmentaryczna.
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
F44.8 |
|---|---|
Bibliografia
edytuj- Adam Bilikiewicz, Stanisław Pużyński, Janusz Rybakowski, Jacek Wciórka: Psychiatria. Tom I. Podstawy psychiatrii. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, 2002, s. 386. ISBN 83-87944-67-X.
Przypisy
edytuj- ↑ Psychiatria: podręcznik dla studentów medycyny, Marek Jarema (red.), Jolanta Rabe-Jabłońska (red.), Andrzej Czernikiewicz, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2011, s. 43, ISBN 978-83-200-4180-4, OCLC 751560685.
