Przewlekłe białaczki limfatyczne

Przewlekłe białaczki limfatyczne (łac. lymphadenosis leucaemica chronica, ang. chronic lymphocytic leukemia lub chronic lymphoid leukemia), określana także skrótem LLC i CLL (częściej) - grupa chorób hematologicznych należących do klonalnych chorób limfoproliferacyjnych. Występują głównie u osób starszych po 60 roku życia. Częściej u mężczyzn niż u kobiet. Mają łagodniejszy przebieg niż reszta odmian białaczek i przy dobrej odpowiedzi na leczenia rokują kilkunastoletnie przeżycie.

Przewlekłe białaczki limfatyczne

lymphadenosis leucaemica chronica
Rozmaz krwi u chorego na CLL
Klasyfikacje
ICD-10	C91.1 Przewlekła białaczka limfocytowa
ICDO	M9823/3
DiseasesDB	2641
MedlinePlus	000532
MeSH	D015451

Objawiają się powiększeniem węzłów chłonnych, wątroby, śledziony, zmęczeniem, osłabieniem, niedokrwistością, dusznością, obrzękiem kostek, wysypką. Niekiedy mogą nie dawać żadnych objawów, szczególnie na początku choroby. W końcowym okresie występują nacieki nowotworowe prawie we wszystkich narządach, a chory umiera z powodu niedokrwistości, skazy krwotocznej i powikłań. Dochodzi do rozplemu (rozrostu klonalnego) limfocytów i limfoblastów.

Do przewlekłych białaczek limfatycznych należą:

• przewlekła białaczka limfocytowa B-komórkowa/chłoniak z małych komórek B, w tym:
  • białaczka włochatokomórkowa
  • białaczka prolimfocytowa B-komórkowa
• białaczka prolimfocytowa T-komórkowa
• białaczki z dużych ziarnistych limfocytów T i NK

Zobacz też

• ostra białaczka limfoblastyczna

Bibliografia

• Andrzej Szczeklik: Choroby wewnętrzne. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2005, s. 1513. ISBN 83-7430-031-0.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.