Przedplesze (łac. prothallus)– niezawierająca glonów część plechy u porostów, znajdująca się na jej obwodzie[1]. Występuje u porostów o plesze skorupiastej i zazwyczaj ma postać ciemnego pasemka (tylko wyjątkowo zdarza się, by pasemko to było jasne). U porostów skorupiastych przedplesze jest widoczne pomiędzy otoczkami i na brzegu rosnącej plechy[2]. W rodzaju Cladonia (chrobotek) przedplesze może rozmnażać się wegetatywnie i może odgrywać rolę w stabilizacji gleby[3]. U niektórych innych rodzajów, np. Coenogonium, obecność lub brak plechy pierwotnej jest ważną cechą taksonomiczną pomagającą w klasyfikacji gatunków[4].

Wyraźne przedplesze na obwodzie plechy wzorca geograficznego

Występowanie przedplesza lub jego brak ma znaczenie przy oznaczaniu gatunków niektórych porostów[5].

Przypisy

edytuj
  1. Janusz Nowak, Zygmunt Tobolewski, Porosty polskie, Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 23.
  2. M.E. Mitchell, De Bary’s legacy: the emergence of differing perspectives on lichen symbiosis, „Huntia”, 15 (1), 2014, s. 5–15.
  3. Samuel Hammer, Prothallus structure in Cladonia, „The Bryologist”, 99 (2), 1996, s. 212–217, DOI10.2307/3244551, JSTOR324455.
  4. Y. Joshi, A new species and a new record of the lichen genus Coenogonium (Ostropales: Coenogoniaceae) from South Korea, with a world-wide key to crustose Coenogonium having prothalli, „Mycosphere”, 6 (6), 2015, s. 667–672, DOI10.5943/mycosphere/6/6/3.
  5. Hanna Wójciak, Porosty, mszaki, paprotniki, Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010, s. 10–197, ISBN 978-83-7073-552-4.