Przecław Leszczyński
Przecław Leszczyński (ur. 15 sierpnia 1605 w Baranowie, zm. 1670) – rotmistrz królewski w 1635 roku, kasztelan nakielski w latach 1642–1644, starosta kcyński w 1643[1] roku, kasztelan śremski w latach 1644–1658, wojewoda dorpacki 1658–1670 roku, starosta wschowski w latach 1666–1669. Dziedzic Śmigla i Rydzyny.
 Wieniawa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona |
Anna Miełżyńska |
Syn Andrzeja Leszczyńskiego, brat Jana, kanclerza wielkiego koronnego, brat bliźniak (starszy o godzinę) Wacława, prymasa Polski oraz przyrodni brat Rafała, wojewody bełskiego.
Po rychłej śmierci ojca, który był bratem czeskim, wychowany został przez matkę na katolika. W młodości przebywał w Niderlandach, gdzie teoretycznie i praktycznie szkolił się w dziedzinie wojskowości, m.in. walcząc u boku Spinoli. Studiował w Kolegium Jezuitów w Poznaniu, w Padwie w 1624 roku[2]. Dowodził wielkopolskim pospolitym ruszeniem w czasie wojny polsko-szwedzkiej. Kilkakrotnie poseł sejm i deputat na Trybunał Główny Koronny, komisarz królewski, wreszcie senator.
Przypisy
edytuj- ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo kcyńskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 152.
- ↑ Marcin Broniarczyk, Wykształcenie świeckich senatorów w Koronie za Władysława IV, w: Kwartalnik Historyczny, R. 119, nr 2 (2012), s. 286.