Prudnickie Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego i Pończoszniczego w Białej Prudnickiej
Prudnickie Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego i Pończoszniczego w Białej Prudnickiej – przedsiębiorstwo produkujące wyroby włókiennicze działające w latach 1951–2001. Był to największy pracodawca w Białej[1].
 Budynki po zakładzie w Białej (2021) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Prudnicka 18c |
| Data założenia |
marzec 1951 |
| Data likwidacji |
2001 |
Położenie na mapie Białej  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | |
Położenie na mapie gminy Biała  | |
 50°22′57″N 17°39′28″E/50,382500 17,657778
| |
Historia
edytujZakład dziewiarski w Białej powstał z inicjatywy władz terenowych miasta w porozumieniu z Opolskim Zjednoczeniem Przemysłu Dziewiarskiego. Otwarcie zakładu miało miejsce w marcu 1951[2]. Mieścił się na terenie sali sportowej na placu przy obecnej ul. Prudnickiej[3][4] i byłej restauracji z salą taneczną przy ul. Prudnickiej 18c[5]. Pracowało w nim 135 osób[1].
W 1952 zakład przejął patronat nad klubem piłkarskim Polonia Biała[6]. Był również właścicielem żeńskiego klub piłki ręcznej Włókniarz Łącznik.
W 1953 z inicjatywy Komitetu Powiatowego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej do bialskiego zakładu został dołączony Zakład Przemysłu Pończoszniczego w Łączniku[2].
W styczniu 1959 przedsiębiorstwo przyjęło nazwę „Prudnickie Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego i Pończoszniczego w Białej Prudnickiej”. Wówczas w jego skład wchodziły trzy zakłady: Zakład „A” w Białej, Zakład „B” w Łączniku oraz Zakład „C” w Strzeleczkach[2].
Na terenie przedsiębiorstwa dokonano wiele inwestycji, między innymi budowę obiektu produkcyjnego na sumę 1800 tys. zł w celu poprawienia warunków bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zwiększenia produkcji, budowa parku, ubikacji i stoiska rowerowego na łączną kwotę 50 tys. zł. Zakład posiadał 2 żłobki i przedszkole, do których uczęszczały dzieci pracowniczek (90% pracowników przedsiębiorstwa stanowiły kobiety)[5]. W 1959 w fabryce w Białej pracowało 495 osób, a w zakładzie w Strzeleczkach – 190[1].
W 1960 gmina Zębowice w powiecie oleskim wydzierżawiła zakładom pałac w Zębowicach na 6 lat, a następnie na lata 1968–1980. Przedsiębiorstwo organizowało w nim kolonie i różne okolicznościowe imprezy[7].
Przedsiębiorstwo zostało przejęte przez Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego „Unia” w Głubczycach[8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Biało-Prudnickie Dziewiarstwo.
- ↑ a b c Zespół – Szukaj w Archiwach [online], szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2020-08-02].
- ↑ Szpital w Białej – Urząd Miejski w Białej [online], biala.gmina.pl [dostęp 2020-08-02].
- ↑ Tygodnik Prudnicki – Artykuły Tygodnika [online], tygodnikprudnicki.pl [dostęp 2020-08-02].
- ↑ a b Rozwój zakładów w Białej, Łączniku i Strzeleczkach.
- ↑ Historia – LKS POLONIA Biała [online], poloniabiala.futbolowo.pl [dostęp 2020-08-03].
- ↑ Pałace Śląska [online], palaceslaska.pl [dostęp 2020-08-02].
- ↑ Andrzej Czyczyło, Likwidator pilnie poszukiwany [online], Nowa Trybuna Opolska, 13 lutego 2003 [dostęp 2020-08-02] (pol.).