Prospeleketor
Prospeleketor – wymarły rodzaj owadów z rzędu psotników i rodziny Archaeatropidae, obejmujący jeden znany gatunek: Prospeleketor albianensis. Żył w kredzie.
| Prospeleketor | |
| Perrichot, Azar, Néraudeau et Nel, 2003 | |
| Okres istnienia: alb | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzaj |
Prospeleketor |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Prospeleketor albianensis Perrichot, Azar, Néraudeau et Nel, 2003 | |
Rodzaj i gatunek zostały opisane w 2003 roku przez Vincenta Perrichota, Dany’ego Azara, Didiera Néraudeau i André Nel. Opisu dokonano na podstawie pojedynczego okazu sfosylizowanego w bursztynie, znalezionym we francuskim Les Nouillers i datowanym na późny alb. Autorzy nie przyporządkowali go do rodziny, zaznaczając, że może należeć do Prionoglarididae lub Archaeatropidae[1]. W 2013 Mockford, Lienhard i Yoshizawa zaliczyli go do Archaeatropidae[2].
Prospeleketor miał przednie skrzydła z dwoma rzędami szczecinek na żyłkach, pięciokątną komórką radialną, żyłką subkostalną długą i po skosie sięgającą żyłki radialnej, krótkim odcinkiem wspólnym żyłki radialnej i subkostalnej, długim i skośnym sektorem radialnym oraz długą i skierowaną ku odsiebnej części skrzydła żyłką Sc'. Żyłka subkostalna nie była połączona z brzegiem przednim skrzydła żyłką poprzeczną[1].
Holotyp jedynego znanego gatunku (prawdopodobnie samiec) ma ciało długości około 2,6 mm, a przednie skrzydła długości 3,04 mm i szerokości 1,1 mm. Jego tylne skrzydła mają nagie brzegi, a stopy są trójczłonowe[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Vincent , Dany Azar, Didier Néraudeau,André Nel. New Psocoptera in the Early Cretaceous amber of SW France and Lebanon (Insecta: Psocoptera: Trogiomorpha). „Geol. Mag.”. 140 (6), s. 669–683, 2003. Cambridge University Press. DOI: 10.1017/S0016756803008355.
- ↑ E.L. Mockford, C. Lienhard, K. Yoshizawa.. Revised classification of "Psocoptera" from Cretaceous amber, a reassessment of published information. „Insecta Matsumurana”. 69, s. 1-26, 2013.