Pranlukast
Pranlukast (łac. pranlukastum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek przeciwleukotrienowy, stosowany w leczeniu astmy oskrzelowej oraz alergicznego nieżytu nosa (kataru siennego), wprowadzony na rynek farmaceutyczny jedynie w Japonii.
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C27H23N5O4 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
481,51 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
|
Mechanizm działania
edytujPranlukast jest selektywnym i kompetytywnym antagonistą receptora leukotrieniowego[3] LTC4/D4/E4[4]. Pranlukast zmniejsza wczesną i późną odpowiedź odpornościową na alergen wziewny oraz niespecyficzną nadreaktywność oskrzeli spowodowaną histaminą[5].
Zastosowanie
edytujZgodnie wytycznymi Światowej Inicjatywy na Rzecz Zwalczania Astmy (GINA 2018) leki przeciwleukotrienowe są zalecane jako leki drugiego rzutu w przypadku braku możliwości zastosowania niskich dawek steroidów wziewnych na drugim stopniu ciężkości astmy oskrzelowej oraz jako lek dodatkowy na wyższych stopniach ciężkości choroby[7].
Pranlukast posiada aktywność przeciwko prątkowi gruźlicy i poprawia skuteczność leczenia gruźlicy na modelu zwierzęcym[8].
Działania niepożądane
edytujPranlukast jest dobrze tolerowany i może powodować u ponad 2% pacjentów ból brzucha oraz ból głowy[9].
Przypisy
edytuj- ↑ ONO 1078 SC-204148. Santa Cruz Biotechnology. [dostęp 2018-06-16]. (ang.).
- ↑ a b S. Nakade, S. Ueda, T. Ohno, K. Nakayama i inni. Population pharmacokinetics of pranlukast hydrate dry syrup in children with allergic rhinitis and bronchial asthma. „Drug Metab Pharmacokinet”. 21 (2), s. 133–139, 2006. DOI: 10.2133/dmpk.21.133. PMID: 16702733.
- ↑ N.C. Barnes, B. de Jong, T. Miyamoto. Worldwide clinical experience with the first marketed leukotriene receptor antagonist. „Chest”. 111 (2 Suppl), s. 52S-60S, 1997. DOI: 10.1378/chest.111.2_Supplement.52S. PMID: 9042027.
- ↑ S.W. Kim, H. Kim, Y.J. Ryu, J.H. Lee i inni. Efficacy and Safety of Modified Pranlukast (Prakanon(®)) Compared with Pranlukast (Onon(®)): A Randomized, Open-Label, Crossover Study. „Open Respir Med J”. 10, s. 36–45, 2016. DOI: 10.2174/1874306401610010036. PMID: 27499820. PMCID: PMC4951783.
- ↑ B.J. Lipworth. Leukotriene-receptor antagonists. „Lancet”. 353 (9146), s. 57–62, Jan 1999. DOI: 10.1016/S0140-6736(98)09019-9. PMID: 10023966.
- ↑ a b Leukotriene Receptor Antagonist “OnonR Dry Syrup 10%” has received approval for the additional indication of allergic rhinitis.. Ono Pharmaceutical Co., Ltd, 2011. [dostęp 2018-06-16]. (ang.).
- ↑ 2018 GINA Report, Global Strategy for Asthma Management and Prevention. The Global Initiative for Asthma (GINA), 2018. s. 44–49. [dostęp 2018-06-16]. (ang.).
- ↑ A. Mishra, A.S. Mamidi, R.S. Rajmani, A. Ray i inni. An allosteric inhibitor of. „EMBO Mol Med”. 10 (4), 2018. DOI: 10.15252/emmm.201708038. PMID: 29483133. PMCID: PMC5887547.
- ↑ N.C. Barnes, J.C. Pujet. Pranlukast, a novel leukotriene receptor antagonist: results of the first European, placebo controlled, multicentre clinical study in asthma. „Thorax”. 52 (6), s. 523–527, 1997. DOI: 10.1136/thx.52.6.523. PMID: 9227718. PMCID: PMC1758591.