Posłonek rozesłany nagi

Posłonek rozesłany nagi
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	ślazowce
Rodzina	czystkowate
Rodzaj	posłonek
Gatunek	posłonek rozesłany
Podgatunek	posłonek rozesłany nagi
	Nazwa systematyczna
	Helianthemum nummularium (L.) Mill. subsp. glabrum (W.D.J. Koch) Wilczek; Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 21: 453 1922
Synonimy
	Helianthemum glabrum (W.D.J.Koch) A.Kern.; Helianthemum nitidum Clementi; Helianthemum vulgare var. glabrum W.D.J.Koch; Helianthemum vulgare subsp. glabrum Koch;
	Helianthemum glabrum (W.D.J.Koch) A.Kern.; Helianthemum nitidum Clementi; Helianthemum vulgare var. glabrum W.D.J.Koch; Helianthemum vulgare subsp. glabrum Koch;

Posłonek rozesłany nagi^[4] Helianthemum nummularium (L.) Mill. subsp. glabrum (W.D.J. Koch) Wilczek – podgatunek^[4] rośliny wieloletniej należący do rodziny posłonkowatych. Według niektórych autorów uważany jest za oddzielny gatunek – posłonek nagi. Na stanowiskach naturalnych w Polsce występuje wyłącznie w Tatrach. Jest rośliną rzadką^[5].

Morfologia

Pokrój: Półkrzew o zimozielonych liściach, osiągająca wysokość do 30 cm. Podgatunek trudny do odróżnienia od posłonka rozesłanego wielkokwiatowego. Zewnętrznie różni się od niego tylko owłosieniem liści^[5].
Liście: Ulistnienie naprzeciwległe. Liście z przylistkami, eliptyczne lub szerokolancetowate, połyskujące, długości 15–40 mm i szerokości do 14 mm. Charakterystyczną cechą gatunkową jest brak owłosienia liści i kielicha kwiatów. Włoski występować mogą jedynie na nerwie dolnej strony blaszki liściowej^[5].

Kwiaty: Duże, pojedyncze. Działki kielicha na nerwach są owłosione długimi włosami, między nerwami są nagie, lub tylko słabo owłosione. Kielich trwały. Wewnętrzne działki mają długość 7–10 mm. 5 Płatków korony o żółtej barwie i długości 10–18 mm. Liczne pręciki na długich i cienkich nitkach, słupek z pojedynczą szyjką^[5].

Owoc: Pękająca 3 klapami torebka z niełupkami^[5].

Biologia i ekologia

Półkrzew, chamefit. Kwitnie od lipca do września. Siedlisko: Szczeliny skalne, skały, upłazy, murawy, głównie na podłożu wapiennym. Roślina wysokogórska. Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Festuco-Brometea^[6].

Tworzy mieszańce z posłonkiem rozesłanym i posłonkiem wielkokwiatowym^[5].

Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-11] (ang.).
↑ ^a ^b The Plant List. [dostęp 2017-01-26].
↑ ^a ^b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-11] (ang.).

[tpl-3] The Plant List. [dostęp 2017-01-26].

[checklist2002-4] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.

[szafer-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[6] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[4]

[5]

[1]

[2]

[3]

[6]