Port lotniczy Christchurch
Port lotniczy Christchurch (IATA: CHC, ICAO: NZCH) – międzynarodowy port lotniczy położony 9 km na północny zachód od Christchurch. Jest drugim co do wielkości portem lotniczym Nowej Zelandii i największym na Wyspie Południowej.
Port lotniczy został otwarty 18 maja 1940 roku[3], a 16 grudnia 1950 r. stał się pierwszym nowozelandzkim międzynarodowym portem lotniczym[4]. Jest też jednym z dwóch portów lotniczych w Nowej Zelandii, które mogą obsługiwać samoloty: Boeing 777, Boeing 747 oraz Airbus A380 (drugim jest port lotniczy Auckland).
W Christchurch przeważają wiatry północno-wschodnie, rzadziej wieją wiatry południowo-zachodnie. W mieście czasami również wieje wiatr fenowy nazywany tutaj Nor'wester (lub Canterbury's Nor'wester). W związku z tym lotnisko ma dwa prostopadłe do siebie pasy startowe:
- podstawowy (02/20) o długości 3288 m, który umożliwia starty przy wiatrach północno-wschodnich i południowo-zachodnich
- drugi (11/29) o długości 1750 m, który umożliwia starty w czasie, gdy wieje Nor'wester.
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Typ |
cywilne | ||||||
Właściciel |
Christchurch City Council (75%), rząd Nowej Zelandii (25%)[1] | ||||||
Zarządca |
Christchurch International Airport Ltd. | ||||||
Data otwarcia |
1940 | ||||||
Kod IATA |
CHC | ||||||
Kod ICAO |
NZCH | ||||||
Strefa czasowa |
UTC +12 | ||||||
Wysokość |
37 m n.p.m. | ||||||
Statystyki ruchu (2013[2]) | |||||||
Liczba pasażerów |
5 560 970 | ||||||
Liczba operacji |
109 144 | ||||||
Drogi startowe | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Nowej Zelandii | |||||||
43°29′22″S 172°31′56″E/-43,489444 172,532222 | |||||||
Strona internetowa |
Lotnisko posiada również trzeci, trawiasty pas startowy równoległy do podstawowego.
Ze względu na wzrost liczby pasażerów, na lotnisku wybudowano nowy terminal krajowy kosztem ponad 237 milionów dolarów, który otwarto w 2013 r.[5].
Historia
edytujBudowa lotniska w Harewood (obecnie przedmieście Christchurch) rozpoczął się w 1936 roku. W 1946 roku obszar terminalu obejmował hangary, mały budynek terminala, wieżę ciśnień i baraki. Prostopadłe ułożenie dwóch pasów startowych i równoległych do nich dróg kołowania pojawiło się na początku lat 50. XX wieku, a w 1960 r. oddano do użytku nowy budynek terminalu, który zaprojektował Paul Pascoe[6]. Od tego czasu rozbudowywano pasy startowe, drogi kołowania, płyty postojowe samolotów, budynki terminala, parkingi.
- 1935 – Rada miasta Christchurch postanowiła wybudować lotnisko w Harewood i wybrała jego obecną lokalizację. Rok później zakupiła w tym celu 227 ha ziemi.
- 1937 – Zbudowano 915 metrowy pas startowy i terminal o powierzchni 60 m².
- 1940 – W dniu 18 maja zostało otwarte „Harewood Airport”.
- W latach 1940–1945 lotnisko było wykorzystywane jako baza treningowa przez Królewskie Nowozelandzkie Siły Powietrzne (RNZAF).
- 1948 – Obszar lotniska powiększył się o kolejne 260 ha.
- 1950 – Port lotniczy Christchurch staje się pierwszym lotniskiem międzynarodwym w Nowej Zelandii.
- 1955 – Lotnisko staje się bazą dla działania Stanów Zjednoczonych na Antarktydzie.
- 1960 – Oddano do użytku nowy budynek terminala o powierzchni 6000 m², zaprojektowany przez nowozelandzkiego architekta Paula Poscoe.
- 1962 – Główny pas startowy został przedłużony do 2442 metrów, tak aby mógł przyjmować samoloty odrzutowe.
- 1966 – Do terminala krajowego dodano skrzydło międzynarodowe.
- 1972 – Odnowiony i wydłużony do 1741 metrów został północno-zachodni pas startowy.
- 1975 – Ukończono rozbudowę terminala krajowego, zwiększając jego łączną powierzchnię do 16 000 m².
- 1980 – Rozbudowano halę przylotów międzynarodowych, zwiększając powierzchnię terminala o kolejne 2800 m².
- 1984 – Główny pas startowy został przedłużony o 845 metrów do 3287 metrów.
- 1987 – Powiększono terminal, aby pomieścić Ansett New Zealand i Air New Zealand lounge oraz dobudowano rękawy dla lotów krajowych.
- 1988 – Powstała spółka Christchurch International Airport Limited, w której 75% udziałów objęła rada miasta a 25% rząd Nowej Zelandii.
- 1988–1989 – Kolejne rozbudowy terminala międzynarodowego (dodano między innymi rękawy i inną infrastrukturę), zwiększające jego powierzchnię łącznie o 4420 m².
- 1990 – Otwarto International Arctic Centre
- 1998 – Ukończono nowy budynek terminala międzynarodowego zwiększając jego powierzchnie o dodatkowe 28.000 m².
- 2004 – Kolejna rozbudowa terminala międzynarodowego pozwala stworzyć pięć nowych stoisk i cztery dodatkowe rękawy.
- 2009 – Rozpoczęto prace przy zastąpieniu starego terminala krajowego nowym budynkiem. Ponadto oddano do użytku nową wieżę kontroli lotów.
- 2011 – Zakończono pierwszy etap budowy nowego terminala krajowego[7].
- 2013 – W dniu 18 kwietnia premier Nowej Zelandii John Key oficjalnie otwiera nowy budynek terminala[8].
Linie lotnicze i połączenia
edytujLoty pasażerskie
edytujLoty towarowe
edytujLinie lotnicze | Kierunki |
---|---|
Air Freight NZ | Auckland, Palmerston North |
Air Post | Auckland, Dunedin, Palmerston North, Wellington |
Qantas Freight | Sydney |
Operacje wojskowe
edytujPo zamknięciu wojskowej bazy lotniczej Wigram Królewskie Nowozelandzkie Siły Powietrzne korzystają z portu lotniczego Christchurch. Prowadzą one regularne loty pomiędzy głównymi ośrodkami Nowej Zelandii.
Wraz ze zwiększeniem liczby ekspedycji naukowych na Antarktydę, w latach 50. XX wieku lotnisko Christchurch stało się bazą dla lotów antarktycznych wykonywanych przez: marynarkę wojenną Stanów Zjednoczonych, Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych, Siły Powietrzne Gwardii Narodowej Stanów Zjednoczonych i Królewskie Nowozelandzkie Siły Lotnicze, w ramach operacji Deep Freeze. W trakcie antarktycznego sezonu lotów (od sierpnia do lutego) na płycie lotniska w Christchurch pojawiają się samoloty Boeing C-17 Globemaster III, C-130 Hercules (także w wersjach LC-130 i cywilnej L-100 Hercules) i C-5 Galaxy. Port lotniczy Christchurch od 2013 r., przez kolejne 20 lat będzie zimową bazą dla należącego do NASA teleskopu SOFIA, który został umieszczony w specjalnie przystosowanym do tego celu Boeingu 747SP. Christchurch wybrano jako bazę na południowej półkuli ze względu na częste bezchmurne noce i brak mgieł. Atutem jest również wystarczająco długi pas startowy i stosunkowo pusta przestrzeń powietrzna w okolicy Wyspy Południowej[12].
Przypisy
edytuj- ↑ CHRISTCHURCH INTERNATIONAL AIRPORT LIMITED Shareholdings. 2013-11-03. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).
- ↑ http://www.christchurchairport.co.nz/media/609856/2013-11_monthly_number.pdf
- ↑ Christchurch - a chronology. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).
- ↑ Christchurch - a chronology. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).
- ↑ CHRISTCHURCH AIRPORT OPENS NEW TERMINAL BUILDING. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).
- ↑ Ana Robertson: Dictionary of New Zealand Biography. Ministry of Culture and Heritage, 2000. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).
- ↑ AIRPORT HISTORY. [dostęp 2014-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)]. (ang.).
- ↑ Christchurch Airport opens new terminal building. Scoop Independent News, 2013-04-18. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).
- ↑ David Flynn: Virgin Australia, Air New Zealand launch direct Perth-Christchurch flights. Australian Business Traveler, 2013-04-13. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).
- ↑ RECORD DAY FOR CHRISTCHURCH AIRPORT. 2014-02-03. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).
- ↑ Kat Pickford: Business buzz. Marlborough Express, 2013-05-07. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).
- ↑ Space telescope touches down. The Press, 2013-07-04. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).