Ponikło błotne
Ponikło błotne (Eleocharis palustris (L. Roem. & Schult.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych). Jest szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej. Występuje w Ameryce Północnej, Afryce Północnej i Makaronezji, w Europie i Azji[4]. W Polsce występuje pospolicie w całym kraju (rzadko w górach)[5].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
ponikło błotne | ||
Nazwa systematyczna | |||
Eleocharis palustris (L.) Roem. & Schult. Syst. Veg. 2:151. 1817 | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Roślina zielna, rozłogowa (falangowa), wytwarzająca liczne pędy wegetatywne[5].
- Łodyga
- Kłącze rozgałęziające się[5]. Wyrastające z niego pionowe łodygi są obłe, o grubości 1-4 mm. Sztywne, matowo zielone ze słabo widocznymi ok. 20 bruzdami[6], o wysokości do 100 cm[5].
- Liście
- Same pochwy liściowe bez blaszek. Dolne żółtobrązowe lub czerwonobrązowe[6].
- Kwiaty
- Kwiaty obupłciowe, zebrane w kłos na szczycie źdźbła, bez podsadki. Kłosek wydłużony (5-20 mm), zwykle złożony z co najmniej 7 kwiatów. Słupek z dwoma znamionami. Szczecinki okwiatu zwykle obecne, najczęściej 4, nie przewyższają dzióbka słupka. Dwie dolne podsadki mniej więcej równe, obejmujące połowę jego nasady. Przysadki ostre, w 8-11 ukośnych rzędach, długie na 2-3 mm, nie odpadają po dojrzeniu owocu[6]. Wiatropylne. Kwitnie od maja do września[5].
- Owoce
- Orzeszek soczewkowato spłaszczony z oddzielonym przewężeniem od głównej części dzióbkiem będącym pozostałością szyjki słupka[6].
Biologia i ekologia
edytujWystępuje w szuwarach, na brzegach wód wolno płynących i stojących. Znosi duże zmiany poziomu wody, łącznie z przejściowym wynurzeniem. Rośnie w bardzo różnych typach cieków i zbiorników, raczej eutroficznych i z mulistym dnem. Oprócz rozsiewania, rozmnaża się wegetatywnie za pomocą kłączy. Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla klasy Phragmitetea (wchodząc domieszkowo w skład różnych szuwarów) i zespołu Eleocharitetum palustris, tworząc niewielkie, zwarte, jednogatunkowe łany[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-12] (ang.).
- ↑ Eleocharis palustris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-04-03].
- ↑ a b c d e f Zbigniew Podbielkowski , Henryk Tomaszewicz , Zarys hydrobotaniki, wyd. pierwsze, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 230-231, ISBN 83-01-00566-1 .
- ↑ a b c d e Lucjan Rutkowski , Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, wyd. drugie, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 612-618, ISBN 978-83-01-14342-8 .
- BioLib: 42255
- EoL: 1120155
- EUNIS: 187120
- Flora of China: 220004641
- Flora of North America: 220004641
- FloraWeb: 2091
- GBIF: 2717002
- identyfikator iNaturalist: 76782
- IPNI: 1094314-2
- ITIS: 40019
- NCBI: 110297
- Plant Finder: 279748
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-242738
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:1094314-2
- identyfikator Tropicos: 9900350
- USDA PLANTS: ELPA3
- CoL: 397JT