Poncjan

papież z III wieku, święty

Poncjan (ur. w Rzymie, zm. w 235 na Tavolara) – święty Kościoła katolickiego, 18. papież w okresie od 21 lipca 230 do 28 września 235[1].

Poncjan
Pontianus
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Miejsce urodzenia

Rzym

Data i miejsce śmierci

235
Tavolara na Sardynii

Miejsce pochówku

Katakumby Kaliksta

Papież
Okres sprawowania

230–235

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

21 lipca 230

Święty
Poncjan
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

13 sierpnia

Życiorys

edytuj

Urodził się w Rzymie. Był prawdopodobnie synem Kalpurniusza[2].

Podczas jego pontyfikatu zakończona została schizma Hipolita. Za czasów panowania cesarza Aleksandra Sewera Kościół pod przewodnictwem Poncjana był wolny od prześladowań[2]. Poncjan z innymi przywódcami Kościoła oraz Hipolitem zostali wygnani przez następnego cesarza Maksymina Traka na Sardynię[2]. Tam zrezygnował z funkcji, jako pierwszy następca św. Piotra, 25 lub 28 września 235[3]. Nie wiadomo jak długo pozostał na wygnaniu, ale według "Liber Pontificalis" zmarł na skutek nieludzkiego traktowania w sardyńskich kopalniach na wyspie Tavolara[2]. Jego szczątki zostały przeniesione do Rzymu przez papieża Fabiana i złożone w katakumbach św. Kaliksta.

Przewodniczył synodowi potwierdzającemu ekskomunikę Orygenesa ogłoszoną przez synody, które odbyły się w latach 230 i 231 w Aleksandrii[2].

Zapoczątkował śpiewanie psalmów i recytacje.

Jego święto przypadało 19 listopada, lecz teraz przypada na 13 sierpnia, razem ze św. Hipolitem[1].

W tym samym czasie antypapieżem był św. Hipolit.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 18. ISBN 83-7006-437-X.
  2. a b c d e John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 29-30. ISBN 83-06-02633-0.
  3. Watykan. Historia Papiestwa od św. Piotra do Benedykta XVI, Święty Poncjan, 2005, s. 18.

Bibliografia

edytuj