Polityka zagraniczna Izraela

Polityka zagraniczna Izraela – rozpoczęła się po proklamowaniu niepodległości Izraela w dniu 14 maja 1948 roku.

Izrael nawiązał do chwili obecnej kontakty dyplomatyczne z 158 państwami. Lista państw jest niekompletna, ponieważ znaczna część krajów świata muzułmańskiego nadal nie uznała faktu ustanowienia państwa żydowskiego w Palestynie[1].

Nawiązywanie kontaktów i rozwój współpracy z państwami arabskimi są priorytetowymi celami w polityce zagranicznej Izraela. W tym celu Izrael nawiązuje więzi dyplomatyczne, kulturowe i handlowe z państwami na całym świecie.

Stosunki dyplomatyczne

edytuj

Arabski bojkot żydowskich interesów na świecie został zapoczątkowany już w 1921 roku i trwa nieprzerwanie do chwili obecnej[2][3].

Pomimo bojkotu, Stany Zjednoczone oraz Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich uznały de facto nowe państwo Izrael w dniu jego proklamowania, 14 maja 1948, po południu.

Wielka Brytania uznała oficjalnie państwo Izrael 29 stycznia 1949.

11 maja 1949 państwo Izrael zostało przyjęte w poczet państw członkowskich Organizacji Narodów Zjednoczonych. Kandydaturę Izraela poparł Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Według danych z listopada 2006 roku 34 państwa na świecie nie utrzymywały formalnych kontaktów dyplomatycznych z Izraelem. Należały do nich:

 
Relacje zagraniczne Izraela ze światem.

Zobacz też

edytuj
  1. Kuba współpracuje i utrzymuje bliskie kontakty z Organizacją Wyzwolenia Palestyny i z tego powodu nie uznaje istnienia państwa Izrael.
  2. Korea Północna współpracuje i utrzymuje bliskie kontakty z Organizacją Wyzwolenia Palestyny i z tego powodu nie uznaje istnienia państwa Izrael.
  3. Tajwan prowadzi politykę nie utrzymywania kontaktów z państwami, które współpracują z Chinami i z tego powodu nie utrzymuje kontaktów dyplomatycznych z Izraelem.

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj