Poliakrylonitryl
Poliakrylonitryl (PAN) – polimer otrzymywany w wyniku polimeryzacji akrylonitrylu.
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||
| Monomery |
CH2=CHCN | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Struktura meru |
-[-CH2-CH(CN)-]- | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||
Charakterystyka
edytujCzysty poliakrylonitryl jest sztywny i kruchy. Chociaż jest termoplastem, to nie przetwarza się go technikami typowymi dla tego typu materiałów, ponieważ temperatura jego topnienia, która wynosi ponad 300 °C, jest wyższa od temperatury jego termicznego rozkładu[1].
Polimer ten i jego kopolimery są stosowane głównie do produkcji włókien sztucznych, o własnościach zbliżonych do jedwabiu i wełny. Stosowany jest także do produkcji tkanin filtracyjnych i jako substrat do produkcji włókien węglowych.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Gupta, A. K., Paliwal, D. K., Bajaj, P.. Melting behavior of acrylonitrile polymers. „Journal of Applied Polymer Science”. 70 (13), s. 2703-2709, 1998. DOI: 10.1002/(SICI)1097-4628(19981226)70:13<2703::AID-APP15>3.0.CO;2-2.
Bibliografia
edytuj- J. Brandrup, E. H. Immergut, E. A. Grulke: Polymer Handbook. Willey VCH, 2003. ISBN 978-0-471-47936-9.
- Polyacrylonitrile. Polysciences, Inc. [dostęp 2010-12-26]. (ang.).