Polana pod Wysoką (Tatry)

Polana pod Wysoką (słow. Poľana pod Vysokou, niem. Pod Visoka, węg. Pod Viszoka) – polana tatrzańska w Dolinie Białej Wody w słowackich Tatrach Wysokich. Położona jest na wysokości ok. 1310 m n.p.m., u podnóży Młynarza. Od północy zamknięta jest wałem moreny stadialnej o wysokości ok. 30 m. Leży na dnie zamknięcia żłobu polodowcowego Doliny Białej Wody.

Jest to niewielka śródleśna łąka (obecnie dosyć szybko zarasta lasem) z obozowiskiem taternickim TANAP, zajmująca nanosy rzeczne poniżej wylotów dolin: Ciężkiej i Świstowej. Polana jest miejscem uchodzenia czterech górnych odnóg Doliny Białej Wody – Doliny Ciężkiej, Kaczej, Litworowej i Świstowej, które opadają w jej kierunku wysokimi progami.

Historia

Na Polanie pod Wysoką od dawna stały szałasy górali z Rzepisk, Łapsz i Jurgowa, ostatni został zlikwidowany w 1955 r. W roku 1877 ówczesny właściciel doliny Aladár Salamon zbudował tu domek dla turystów, który został przebudowany na gajówkę przez Christiana Hohenlohego (spłonęła w 1923 r.). Rok później postawiono tu kolejne schronisko zwane schroniskiem na Polanie pod Wysoką, tym razem inicjatorem budowy był KČST. Schronisko służyło turystom bardzo krótko, ponieważ spłonęło w 1926 r. Obecnie na polanie (znacznie już zarośniętej lasem) znajduje się jedyne w słowackich Tatrach obozowisko taterników.

Polana była dogodnym miejscem do biwaków. Bywali tu m.in. Józef Stolarczyk i Karol Szymanowski. W latach 30. XX w. polana była bazą wypadową znanych taterników, takich jak Wiesław Stanisławski czy Stanisław Motyka.

Szlaki turystyczne

– niebieski szlak z Łysej Polany wzdłuż Białki i Białej Wody do Doliny Litworowej, stamtąd do Kotła pod Polskim Grzebieniem i na Rohatkę.

Czas przejścia z Łysej Polany do rozdroża pod Polskim Grzebieniem: 4:55 h, ↓ 4:25 h
Czas przejścia od rozdroża na Rohatkę: 45 min, ↓ 35 min

Bibliografia

Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.