Poel

Poel
	gmina
Herb	Flaga
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Meklemburgia-Pomorze Przednie
Powiat	Nordwestmecklenburg
Powierzchnia	36,34 km²
Wysokość	0–26 m n.p.m.
Populacja (31.12.2020); • liczba ludności	; 2456
• gęstość	68 os./km²
Numer kierunkowy	038425
Kod pocztowy	23999
Tablice rejestracyjne	NWM, GDB, GVM, WIS
	Adres urzędu:Gemeindezentrum 13; 23999 Kirchdorf
	Położenie na mapie powiatu;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Poel
	; Latarnia na plaży Timmendorf.
Kontynent	Europa
Państwo	Niemcy
Akwen	Morze Bałtyckie
Powierzchnia	36,34 km²
Najwyższy punkt	8 m n.p.m.
Populacja (31.12.2020); • liczba ludności; • gęstość	; 2456; 68 os./km²
	Położenie na mapie Niemiec Poel
	Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego Poel
	54°00′N 11°26′E/54,000000 11,433333
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach

Poel, Insel Poel, Ostseebad^[1] (pol. Kąpielisko nadbałtyckie) – siódma co do wielkości niemiecka wyspa, leżąca na południu Zatoki Meklemburskiej na Morzu Bałtyckim. Wyspa wielkości 36,34 km² jest jednocześnie północną granicą Zatoki Wismarskiej. Poel jest jednocześnie gminą w powiecie Nordwestmecklenburg w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, która na 31 grudnia 2020 liczyła 2456 mieszkańców^[2].

Nazwa pochodzi od słowiańskiego słowa "pole"^[3].

Historia

Z powodu swojego strategicznego położenia (kontrola nad zatoką i miastem Wismar) o wyspę często walczyli niemieccy i szwedzcy władcy. W 1612 r. rozpoczęto prace nad fortyfikacjami na wyspie, które ukończono w 1619 r. Okazały się one niewystarczające, bo już w 1629 r. zostały zajęte przez Christiana IV, w 1631 r. zniszczone przez Albrechta von Wallensteina, odbudowane trzy lata później. Wyspa została ostatecznie zajęta w czasie wojny trzydziestoletniej przez Szwedów w 1635 r. W 1648 r. pokój westfalski przydzielił wyspę Szwecji, choć na krótko przejmowały ją: Brandenburgia (w 1675 r.), Dania (1711 r.), Prusy i Hanower (1716 r.). W 1703 r. usunięto fortyfikacje. W czasie wojny siedmioletniej kilkakrotnie plądrowana. W 1803 r. książę Friedrich Franz I wydzierżawił wyspę od Szwecji na 100 lat za 1,25 miliona dalerów (zobacz też Wismar). Szwecja ostatecznie zrzekła się praw do wyspy w 1903 r. W 1927 r. wyspa została połączona mostem z lądem stałym. 3 maja 1945 radzieckie wojska zastąpiły Brytyjczyków na wyspie. Od tego momentu wyspa pozostała w radzieckiej strefie wpływów, a od 1949 r. należała do NRD.

Budynki

Muzeum historyczne – prezentuje życie, historię i rozwój wyspy
Ceglany, romańsko-gotycki kościół z pierwszej połowy XIII wieku
Dwie latarnie morskie
Fragmenty dawnych umocnień

Atrakcje przyrodnicze

Atrakcją turystyczną wyspy jest klif w pobliżu miejscowości Timmendorf, który podlega intensywnej abrazji.

Linki zewnętrzne

Przypisy

↑ Tytuł dla gminy
↑ Statistisches Amt Mecklenburg-Vorpommern, Schwerin, 2021
↑ Paul Kühnel: Die slavischen Ortsnamen in Meklenburg. In: Jahrbücher des Vereins für Mecklenburgische Geschichte und Altertumskunde. Bd. 46, 1881, ISSN 0259-7772, S. 3–168, hier S. 108.

[1] Tytuł dla gminy

[2] Statistisches Amt Mecklenburg-Vorpommern, Schwerin, 2021

[3] Paul Kühnel: Die slavischen Ortsnamen in Meklenburg. In: Jahrbücher des Vereins für Mecklenburgische Geschichte und Altertumskunde. Bd. 46, 1881, ISSN 0259-7772, S. 3–168, hier S. 108.

[1]

[2]

[3]