Podzamcze (powiat świdnicki)

wieś w województwie lubelskim

Podzamczekolonia w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Mełgiew[5][6].

Podzamcze
kolonia
Ilustracja
Pałac w Podzamczu
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

świdnicki

Gmina

Mełgiew

Liczba ludności (2021)

339[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

21-007[4]

Tablice rejestracyjne

LSW

SIMC

0385939[5]

Położenie na mapie gminy Mełgiew
Mapa konturowa gminy Mełgiew, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Podzamcze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Podzamcze”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Podzamcze”
Położenie na mapie powiatu świdnickiego
Mapa konturowa powiatu świdnickiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Podzamcze”
Ziemia51°12′25″N 22°47′15″E/51,206944 22,787500[1]
Integralne części kolonii Podzamcze[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
1024971 Leśniczówka Mełgiew część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.

Kolonia jest sołectwem w gminie Mełgiew[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 kolonia liczyła 363 mieszkańców[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wita w Mełgwi[9].

Etymologia

edytuj

Początkowo nazwa została zestawiona z pierwszym członem przyjętym od pobliskiej wsi Mełgiew, człon drugi nawiązuje do usytuowanego we wsi pałacu Stoińskich. Od roku 1952 w Urzędowym Spisie Nazw Miejscowości – Podzamcze[10].

Historia

edytuj

W wieku XIX Mełgiew Podzamcze występuje w opisie dóbr Mełgiew[11]. Podział na Mełgiew i Mełgiew-Podzamcze widoczny jest jeszcze w spisie w roku 1921. Mełgiew-Podzamcze folwark posiadał wówczas 11 domów i 316 mieszkańców[12]. Także w skorowidzu miejscowości z roku 1933 występuje Mełgiew-Podzamcze.

Zabytki

edytuj
  • zespół pałacowy z XVIII-XX w.[13]w skład którego wchodzą:
    • pałac w Podzamczu z pawilonem z 1730, przebudowany w XX w.
    • oficyna z drugiej poł. XVIII w.
    • fragment ogrodzenia dziedzińca od strony folwarku z bramą i furtą
    • brama główna
    • kapliczka przed bramą z XVIII w.
    • park[14]

Osoby związane z Podzamczem

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 106572
  2. Kolonia Podzamcze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-10-28], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-10-28].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 946 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-07-22].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  7. Jednostki pomocnicze gminy Mełgiew. Urząd Gminy Mełgiew. [dostęp 2017-07-22].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Rymut ↓, s. 75 tom IX.
  11. Mełgiew-Podzamcze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 253.
  12. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2017-07-22].
  13. nr rej.: A/676 z 11.04.1958 i z 2.06.1973
  14. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.

Bibliografia

edytuj