Pożegi

Pożegi (niem. Poseggen)) – uroczysko; dawna miejscowość mazurska w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz.

Pożegi

uroczysko-dawna miejscowość
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	piski
Gmina	Pisz
SIMC	nie nadano
Położenie na mapie gminy Pisz Pożegi
Położenie na mapie Polski Pożegi
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Pożegi
Położenie na mapie powiatu piskiego Pożegi
53°32′35″N 21°54′52″E

Wieś powstała w ramach kolonizacji Wielkiej Puszczy. Wcześniej był to obszar Galindii. Była to wieś ziemiańska (dobra służebne) w posiadaniu drobnego rycerstwa (tak zwani wolni), którzy mieli obowiązek służby rycerskiej (zbrojnej). Nazwa wsi Pożegi wywodzi się od nazwiska Pożgla (lub Pośgla, zdaniem Wojciecha Kętrzyńskiego). Michał Pożgla wymieniany jest w dokumentach z 1561 r. przy informacji o zakupie ziemi w Bielicach.

Wieś służebna założona przez komtura Eberharda von Wesenthau, na 10 łanach (około 1,8 km²). Obszar ten został nadany Andrzejowi i Stanisławowi Pożegom (od nazwiska pierwszych właścicieli wzięła się nazwa wsi), na prawie magdeburskim z obowiązkiem jednej służby zbrojnej. Ponieważ nie wyznaczono wolnizny, można wnioskować, że wieś istniała już wcześniej (przed 1424 r.), w tak zwanej „dąbrowie” między Turowem, Pietrzykami i Bogumiłami. W 1476 r. prokurator piski, Jan von Helmstedt, nadał Janowi Włosikowi z Pisza cztery łany na prawie magdeburskim, tak zwanego nadmiaru, między wsiami Zawady, Bogumiły, czyli w obszarze późniejszej wsi Pożegi.

Obecnie

Na niemieckiej mapie z 1928 roku osada o gęstej zabudowie, około 10 gospodarstw. Obecnie w tym miejscu nie ma zabudowy tylko pola uprawne. Na zdjęciach satelitarnych można dostrzec zarys dawnych dróg i niektórych gospodarstw.

Bibliografia

• Grzegorz Białuński: Kolonizacja Wielkiej Puszczy (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie). Olsztyn, OBN, 2002, 237 str., ISBN 83-87643-97-1, ISSN 0585-3893