Plan Beksiaka – plan opracowany w 1989 (na zlecenie Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego) w zespole ekonomistów pod kierunkiem Janusza Beksiaka: Stefan Kurowski, Tomasz Gruszecki, Aleksander Jędraszczyk, Jan Winiecki[1].

Cześć I – Plan Stabilizacyjny

edytuj

Założenia:

  • cięcia budżetowe
  • zniesienie dotacji do większości towarów i usług
  • uwolnienie cen, płac i stóp procentowych (w okresie przejściowym część cen byłaby nadal kontrolowana np. energia i paliwa)
  • wprowadzenie wymienialności złotego

Część II – Program zmian systemowych

edytuj

Założenia:

  • jednolity i prosty system podatkowy
  • pełna wolność w korzystaniu z praw własności
  • nieingerencja państwa w obrót nieruchomościami
  • pełna wolność działań gospodarczych, kształtowania płac
  • likwidacja jawnych i niejawnych monopoli
  • pełna prywatyzacja całego majątku państwa (utworzenie Funduszu Majątku Narodowego, który zajmowałby się nadzorem nad przedsiębiorstwami i sprzedażą).

Proponowano niezwłoczne wdrożenie planu – w ciągu 2–3 tygodni (wrzesień 1989).

Plan nie uwzględniał ograniczeń ustrojowych ani ciągłości legislacyjnej (konieczność uchwalenia wielu nowych ustaw i rozporządzeń). Nie wskazywał też sposobu rozwiązania problemu zadłużenia zagranicznego (Stefan Kurowski proponował jednostronną deklarację odmawiającą spłaty długów PRL), współpracy gospodarczej z krajami RWPG (ponad 50% eksportu w tym czasie) czy bieżących problemów budżetowych.

Przypisy

edytuj
  1. Przemysław Czernicki, Marian Szołucha: Alternatywne propozycje programowe w stosunku do Planu Balcerowicza, s. 131–150.

Bibliografia

edytuj
  • Witold Gadomski: „Leszek Balcerowicz”, Świat Książki, Warszawa 2006