Plac zabaw

Plac zabaw – wydzielone miejsce (często ogrodzone), przeznaczone do zabawy dla dzieci.

Wyposażenie placu zabaw najczęściej stanowią: piaskownica, zjeżdżalnia, huśtawka, huśtawka na desce (tzw. ważki), karuzela, bujak sprężynowy, drabinki (drewniane lub metalowe) oraz inne zestawy zabawowe. Wokół placu rozstawiane są ławki dla opiekunów bawiących się dzieci. Place zabaw powstają najczęściej w sąsiedztwie osiedli mieszkaniowych, szkół, przedszkoli i żłobków.

Projekt placu zabaw

Ciekawe i funkcjonalne miejsce zabaw można osiągnąć dzięki profesjonalnemu i stworzonemu z wyobraźnią projektowi. Stosowane rozwiązania uwzględniać powinny m.in. takie czynniki jak:

potrzeby dzieci, młodzieży, dorosłych i rodziców
zróżnicowanie ukształtowania otoczenia
warunki klimatyczne, w tym: zwiększone występowanie nasłonecznienia, wiatru, czy deszczu
warunki dotyczące ewentualnego zanieczyszczenia lub hałasu
bezpieczeństwo i funkcje urządzeń.

Wymiary elementów i stopień skomplikowania konstrukcji poszczególnych urządzeń do zabawy, powinny odpowiadać docelowej grupie wiekowej użytkowników. Rozwiązania konstrukcyjne, powinny uniemożliwiać dzieciom o niedostatecznych umiejętnościach dostęp do urządzeń przewidzianych dla sprawniejszych dzieci, np. poprzez umieszczenie najniższego stopnia na wysokości minimum 40 cm od poziomu podłoża.

Strefa bezpieczeństwa i materiały podłoża

Większość wypadków, jakie zdarzają się na placach zabaw, wynika ze złej konserwacji, źle zaprojektowanej konstrukcji urządzenia, niewłaściwej strefy bezpieczeństwa, lub nieodpowiedniego podłoża.

Najnowsze normy zawierają regulacje w zakresie stref bezpieczeństwa i materiałów, z jakich powinno być wykonane podłoże, dla różnych rodzajów wyposażenia placów zabaw. W pewnych – określonych przepisami – przypadkach, strefy bezpieczeństwa sąsiadujących ze sobą urządzeń mogą się przecinać.

Przepisy prawa

Urządzenia placów zabaw są według prawa budowlanego obiektami budowlanymi postrzeganymi jako elementy małej architektury. W Polsce nie ma obowiązku prawnego wymuszającego na producentach certyfikację wyposażenia placów zabaw zgodnie z normami. Jedynie szkoły i placówki podlegające ministerstwu edukacji mają obowiązek nabywać produkty posiadające certyfikat.

Urządzenia zamontowane na placu zabaw podlegają, co do zasady, unormowaniom dyrektywy w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (2001/95/WE). Bardziej szczegółowe przepisy są różne w zależności od kraju^[1], tym niemniej zasadą jest, że wszyscy producenci, importerzy oraz dystrybutorzy maja obowiązek wprowadzać na rynek wyłącznie produkty bezpieczne^[2]. To, czy tak faktycznie jest, można udowodnić m.in. przez fakt produkcji w zgodzie z obowiązującymi normami. W odniesieniu do urządzeń na placach zabaw oraz nawierzchni będą to odpowiednio normy PN-EN 1176 oraz PN-EN 1177.

Zobacz też

Przypisy

↑ Do polskiego porządku prawnego dyrektywę tę wprowadza ustawa z 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz.U. z 2021 r. poz. 222), a jako że każde urządzenie na placu zabaw jest obiektem małej architektury, odnoszą się do niego przepisy ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).
↑ David Yearley, Dominik Berliński: Bezpieczny plac zabaw. Poradnik dla administratorów i właścicieli. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. [dostęp 2011-06-14].

[1] Do polskiego porządku prawnego dyrektywę tę wprowadza ustawa z 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz.U. z 2021 r. poz. 222), a jako że każde urządzenie na placu zabaw jest obiektem małej architektury, odnoszą się do niego przepisy ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).

[2] David Yearley, Dominik Berliński: Bezpieczny plac zabaw. Poradnik dla administratorów i właścicieli. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. [dostęp 2011-06-14].

[1]

[2]