Plac Stefana Rowińskiego w Ostrowie Wielkopolskim

Plac Stefana Rowińskiego w Ostrowie Wielkopolskim – położony w Śródmieściu plac z zabudową z przełomu XIX i XX wieku. Budynki przy placu nawiązują do różnych stylów architektonicznych, a wiele obiektów było świadkami ważnych wydarzeń w dziejach miasta i Wielkopolski.

plac Stefana Rowińskiego
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Ostrów Wielkopolski

Położenie na mapie Ostrowa Wielkopolskiego
Mapa konturowa Ostrowa Wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „plac Stefana Rowińskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „plac Stefana Rowińskiego”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „plac Stefana Rowińskiego”
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego
Mapa konturowa powiatu ostrowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „plac Stefana Rowińskiego”
51°38′54,2400″N 17°49′08,4000″E/51,648400 17,819000
  • Plebania konkatedralna

Położona za konkatedrą i otoczona obszernym ogrodem. Powstała około roku 1906, posiada ozdobnie zwieńczone ryzality, licowana jest kontrastującymi: czerwoną cegłą i białym tynkiem.

  • Dom Katolicki

Powstały pod koniec XIX wieku. Ascetyczny w wyglądzie – prosty budynek z wysokimi (gotyckimi) oknami. Wewnątrz scena teatralna, stworzona w latach zaborów dla przeciwwagi do pruskiego Teatru Miejskiego. Na bokach sceny znajdują się popiersia Tadeusza Kościuszki i Karola Marcinkowskiego, a na kurtynie przedstawione są warszawskie Łazienki. Obiekt był jednym z najważniejszych ośrodków narodowych w Ostrowie w latach pruskich. Najważniejsze wydarzenia, które są związane z Domem Katolickim noszą nazwę Republiki Ostrowskiej.

  • Sąd

Lands- und Amtsgericht, obecnie Sąd Rejonowy. Powstał w 1863 roku z fundacji Bogusława Radziwiłła. W latach 19351936 dokonano nadbudowy, która spowodowała częściowe zatarcie cech tzw. stylu normandzkiego, m.in. likwidacji uległy blanki. W 2004 roku dokonano renowacji budynku.

Neorenesans – renesans włoski

edytuj
 
Kamienica dawnej Kasy Pożyczkowej Miasta Ostrowa (2007)
  • Bank Kupiecki

Budynek z przełomu XIX i XX wieku zawierający także wiele odniesień do neorenesansu. Zdobiony klasycyzującymi ornamentami: lizenami, gzymsami, fryzami. Na budynku znajdują się dwie pamiątkowe tablice: jedna ku czci Piotra Mosia i Stanisława Mikołajczyka, druga odwołuje się do wydarzeń Republiki Ostrowskiej – w budynku mieściła się Powiatowa Rada Ludowa. W latach międzywojennych istniał tu Bank Kupiecki, a obecnie jest to siedziba Sanepidu.

  • kamienica Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

Powstała w 1913 jako neorenesansowa, przebudowywana w latach 70., po przebudowach zachowano odwołania do stylów klasycznych. Znajdowały się tu Powiatowa Kasa Chorych, Ubezpieczalnia Społeczna[kiedy?], a do 1977 redakcja miesięcznika „Południowa Wielkopolska”.

Neorenesans – renesans francuski

edytuj
  • Kamienica pod adresem Kościelna 9

Powstała w końcu XIX wieku, nawiązuje do renesansu francuskiego. Licowana pomarańczową cegłą, przyozdobiona ryzalitem i niewielką wieżyczką. Obdasznice posiadają tympanony z kartuszami, balkony wzbogacono o ozdobne balustrady i dekoracje w postaci liści akantu. Wysunięty nad balkonami okap podtrzymywany jest przez ozdobne kroksztyny. Mansardę wieńczy barokizujący naczółek z kartuszem herbowym. Sień również jest ornamentowana.

  • Dom Stefana Rowińskiego

Kamienica wzniesiona około roku 1920, zawierająca odniesienia architektoniczne do dwóch stylów. Mieszkał tu i działał Stefan Rowiński – księgarz, działacz społeczny, delegat rządu londyńskiego na Wielkopolskę, polityk endecji. Budynek posiada dwie, ozdobne, wystające z czoła budynku wieżyczki spięte balkonami. Znajduje się na nim tablica pamiątkowa o następującej treści:

Dom ten był kuźnicą kultury polskiej w okresie zaboru pruskiego. Mieściły się tu księgarnia, redakcja i drukarnia "Gazety Ostrowskiej" – Stefana Rowińskiego 1875-1943.
  • Kamienica adwokata Jankowskiego

Przebudowywana na modernistyczną w latach międzywojennych. Obecnie – biura notarialne.

Pomniki

edytuj

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Paweł Anders, Kalisz, Ostrów Wielkopolski i okolice, wyd. 2 zmienione, Poznań 1986
  • Anna Rogalanka, Sztuka regionu ostrowskiego. Wybrane zabytki i problemy, w:Ostrów Wielkopolski – dzieje miasta i regionu, Poznań 1990
  • Ostrów Wielkopolski – dzieje miasta i regionu, praca zbiorowa, Poznań 1990
  • Marek Olejniczak, Bedeker ostrowski, Ostrów Wielkopolski 2004