Placówka Straży Celnej „Stare”

Placówka Straży Celnej „Stare” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Placówka SC „Stare”
Historia
Państwo

 Polska

Tradycje
Kontynuacja

Placówka SG I linii „Stare”

Organizacja
Dyslokacja

Stare

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Wysoka”

Rozmieszczenie placówek Straży Celnej Komisariatu Wysoka

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Stare” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Wysoka” z Inspektoratu SC „Międzychód”[4].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[5]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[6]. Rozkazem nr 2 z 19 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Rudna”. Placówka Straży Granicznej I linii „Maryniec” znalazła się w jego strukturze[7].

Funkcjonariusze placówki

edytuj
Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
starszy strażnik Jan Poziomka (160)[a] był w 1926[8]

Obsada personalna placówki w 1926[8]:

  • starszy strażnik Jan Poziomka (160)
  • strażnik Kazimierz Piechowiak (148)
  • strażnik Stanisław Skibiński (819)
  • strażnik Edward Pospieszny (3029)
  1. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[8]

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj