Placówka Straży Celnej „Pusta Kuźnica”

Placówka Straży Celnej „Pusta Kuźnica” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Placówka SC „Pusta Kuźnica”
Historia
Państwo

 Polska

Organizacja
Dyslokacja

Pusta Kuźnica

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Lubliniec Południe”

Rozmieszczenie placówek SC Komisariatu Lubliniec Południe

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Pusta Kuźnica” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Lubliniec Południe” z Inspektoratu SC „Tarnowskie Góry”[4].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[5]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[6].

Funkcjonariusze placówki

edytuj
Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby
przodownik Szczepan Kruzel (415)[a] był w 1926[7]

Obsada personalna placówki w 1926[7]:

  • przodownik Szczepan Kruzel (415)
  • starszy strażnik Paweł Hornik (341)
  • strażnik Jan Węglarz (1108)
  • strażnik Ludwik Badura (1230)
  • strażnik Ludwik Wrona (1231)
  • strażnik Józef Chrostek (125)
  • strażnik Antoni Andrzejak (1153)
  • strażnik Jan Pluta (771)
  • strażnik Roman Banecki (165)
  • strażnik Józef Piotrowski (1281)
  • strażnik Mieczysław Domagała (433)
  1. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[7]

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj