Piotr Tatjewski
Piotr Tatjewski (ur. 12 października 1949 w Warszawie[1]) – polski profesor doktor habilitowany nauk technicznych, specjalista w zakresie automatyki, elektroniki, elektrotechniki i technologii kosmicznych[2].
Data i miejsce urodzenia |
12 października 1949 |
---|---|
Profesor nauk technicznych | |
Specjalność: automatyka, elektronika, elektrotechnika, technologie kosmiczne | |
Alma Mater |
Politechnika Warszawska (1972) |
Doktorat |
1976 – elektronika |
Habilitacja |
1988 – automatyka |
Profesura |
30 czerwca 2003 |
Pracownik naukowy, nauczyciel akademicki | |
Uczelnia wyższa |
Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej |
Stanowisko | |
Okres zatrudn. |
od 1972 |
Prodziekan ds. nauki Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej (2012–2020) | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujAbsolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1967)[3] i studiów wyższych na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej (1972, magister inżynier elektronik w specjalności automatyka)[1]. W 1976 uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych na Wydziale Elektroniki PW na podstawie rozprawy Własności wielopoziomowych metod dualnych optymalizacji (promotor Władysław Findeisen), a w 1988 habilitował się tamże na podstawie monografii Hierarchiczne metody rozwiązywania niewypukłych zadań optymalizacji i sterowania stanem ustalonym złożonych procesów[1]. 30 czerwca 2003 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych[4].
W 1972 rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki w Instytucie Automatyki PW (od 1994 Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej PW), w którym w 1993 uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego, a następnie zwyczajnego[1]. W latach 1996–2008 dyrektor Instytutu Automatyki i Informatyki Stosowanej PW, w latach 2012–2020 prodziekan ds. nauki Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych PW[5]. Od 2003 członek Komitetu Automatyki i Robotyki Polskiej Akademii Nauk[5].
Współautor książek Iterative Algorithms for Multilayer Optimizing Control (Imperial College Press, London 2005) oraz Advanced Control of Industrial Processes (Springer-Verlag, London 2007)[5]. Wypromował jedenastu doktorów[5].
Jest żonaty, ma troje dzieci[1].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2017)[5][6]
- Złoty Krzyż Zasługi[5]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej[5]
- Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (pięciokrotnie)[5]
- Nagrody Rektora Politechniki Warszawskiej (wielokrotnie)[1]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Piotr Tatjewski. pw.edu.pl. [dostęp 2024-03-18].
- ↑ Prof. dr hab. Piotr Tatjewski, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-03-24] .
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1967. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2024-03-18].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 czerwca 2003 r. nr 115-6-03 o nadaniu tytułu profesora (M.P. z 2003 r. nr 36, poz. 496).
- ↑ a b c d e f g h Prof. dr hab. inż. Piotr Tatjewski. pw.edu.pl. [dostęp 2024-03-18].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 sierpnia 2017 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2017 r. poz. 1057).
Linki zewnętrzne
edytuj- Profil w Google Scholar. scholar.google.pl. [dostęp 2024-03-18].
- Profil w serwisie Academia.edu. academia.edu. [dostęp 2024-03-18]. (ang.).