Piotr Sobczyk
Piotr Ignacy Sobczyk (ur. 10 lipca 1887 w Piaskach, zm. 18 listopada 1979 w Warszawie) – polski inżynier-rolnik, działacz społeczny, poseł na Sejm III, IV i V kadencji w II Rzeczypospolitej, Wiceprezes Zarządu Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych do 1935 roku[1].
.jpg) Piotr Sobczyk (przed 1936) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł na Sejm II, III i IV kadencji (II Rzeczypospolitej) | |
| Okres |
od 1930 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujZostał usunięty z rosyjskiej szkoły miejskiej w Jędrzejowie w 1904 roku za kolportaż prasy socjalistycznej. Pracował w gospodarstwie rodziców, ukończył roczny kurs rolniczy w Warszawie w 1909 roku i szkołę rolniczą w Sokołówku (powiat sochaczewski), po czym rozpoczął naukę w Towarzystwie Kultury Polskiej w Warszawie. Po śmierci ojca w 1912 roku objął rodzinne gospodarstwo.
Tworzył kółka rolnicze i ich okręgowy związek. Był członkiem PSL i w styczniu 1918 roku został członkiem jego Zarządu Głównego. Działał również w POW.
W dwudziestoleciu międzywojennym działał w Centralnym Związku Kółek Rolniczych w Warszawie, od 1918 roku. W latach 1919–1926 był jego kierownikiem organizacyjnym i okresowo przewodniczącym. Był członkiem wydziału powiatowego w Jędrzejowie. W okresie 1927–1931 pracował w Związku Rewizyjnym Spółdzielni Rolniczych i w Centrali Stowarzyszeń Rolniczo-Handlowych „Storol”.
Pełnił wiele funkcji społecznych, był m.in.: wiceprezesem Zarządu Wojewódzkiego TOiKR w Kielcach (w okresie 1936/7–1939 – jego prezesem), członkiem Zarządu Kieleckiej Izby Rolniczej, od lutego 1937 roku do 1939 roku – prezesem Związku Izb i Organizacji Rolniczych RP w Warszawie.
Politycznie był związany z BBWR.
W wyborach parlamentarnych w 1930 roku został wybrany posłem na Sejm III kadencji (1930-1935) z listy nr 1 z ramienia BBWR z okręgu nr 20 obejmującego powiaty: kielecki, jędrzejowski i włoszczowski. W kadencji tej był przewodniczącym komisji opieki społecznej i inwalidztwa[2][3].
W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został ponownie wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935-1938) 20 019 głosami z okręgu nr 28, obejmującego powiaty: jędrzejowski, miechowski i pińczowski. W kadencji tej przewodniczył Kołu Rolników[4][2][3].
W wyborach parlamentarnych w 1938 roku został wybrany posłem na Sejm V kadencji (1938-1939) z tego samego okręgu (nr 28). W kadencji tej był drugim zastępcą przewodniczącego komisji budżetowej i komisji inwestycyjnej oraz członkiem komisji: rolnej i skarbowej[2][3].
Był radnym Rady Gminnej i Powiatowej w Jędrzejowie oraz Rady Wojewódzkiej w Kielcach[2].
Nie uczestniczył w kampanii wrześniowej. Przedostał się – jako uchodźca – do Rumunii, gdzie organizował życie polskiej emigracji. W 1942 roku kierował eksperymentalną plantacją ryżu o powierzchni 50 ha w Portareşti (w okręgu Vâlcea).
Wrócił do Polski w 1947 roku i rozpoczął działalność na rzecz aklimatyzacji uprawy ryżu w tutejszych warunkach. W 1948 roku został zatrudniony w Państwowym Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach, po jego rozwiązaniu – w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin. Opublikował w 1952 roku książkę pt. Uprawa ryżu. W 1955 roku, po uzyskaniu stopnia inżyniera-rolnika, został etatowym asystentem w Instytucie Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach. Gdy okazało się, że uprawa ryżu jest w polskich warunkach nieekonomiczna, Sobczyk przeszedł na emeryturę w 1958 roku i zamieszkał w Warszawie.
Był członkiem ZSL.
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1924)[5]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi[2].
Życie rodzinne
edytujUrodził się w rodzinie chłopskiej, był synem Wojciecha (zm. 1912) i Cecylii z domu Ziętal. Ożenił się z Katarzyną Wiewiór, z którą miał 3 dzieci: Tadeusza – rolnika, Jerzego (ur. 1929) – inżyniera i Irenę zamężną Więckowską.
Po śmierci został pochowany na starym cmentarzu na Służewie przy kościele św. Katarzyny przy ul. Fosa w Warszawie.
Przypisy
edytuj- ↑ Sprawozdanie Centralnego Towarzystwa Organizacyj i Kółek Rolniczych w Warszawie za 1934/5 Rok, Warszawa 1935, s. 16.
- ↑ a b c d e Zdzisław Gonet: Sobczyk Piotr Ignacy. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 39: Smolka Stanisław – Sobieska Teofila. Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla, 1999, s. 446–448. ISBN 83-86301-74-0.
- ↑ a b c Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Piotr Sobczyk. [dostęp 2012-07-15].
- ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 148.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 36.