Piotr Konca

Piotr Konca
	; Piotr Konca podczas koncertu (2023)
Pseudonim	Świeżak
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1980 ; Warszawa
Instrumenty	gitara elektryczna, gitara akustyczna
Gatunki	pop rock, pop
Zawód	muzyk, gitarzysta, kompozytor
Wydawnictwo	Ol Music
Powiązania	Spotlight; Magda Femme; Patrycja Markowska
	Instrument
	Gibson Firebird V; PRS Custom; Fender Stratocaster; Yamaha APX
	Zespoły
	Ira (od 2005)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ten artykuł od 2020-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Piotr Konca (ur. 14 stycznia 1980 w Warszawie) – polski gitarzysta poprockowy.

Pierwszym jego zespołem było Spotlight, gdzie grał wraz z gitarzystą Sebastianem Piekarkiem oraz perkusistą Krzysztofem Patockim^[1]. Po rozwiązaniu się zespołu grał z Magdą Femme, z którą nagrał album Extremalnie, wydany w 2004. Pod koniec 2004 nawiązał współpracę z Patrycją Markowską, z którą nagrał płytę Nie zatrzyma nikt.

Od 27 czerwca 2005 występuje w zespole Ira^[2], w którym zajął miejsce gitarzystów Macieja Gładysza oraz Sebastiana Piekarka. Jest współkompozytorem utworów z albumu Londyn 08:15 wydanego w 2007.

Związany z Agnieszką^[3], mają córkę Sarę^[3]. Mieszka w Warszawie. Uczył się w technikum elektromechanicznym w Warszawie^[4].

Dyskografia

(2004) – Extremalnie – Magda Femme
(2005) – Nie zatrzyma nikt – Patrycja Markowska
(2007) – Londyn 08:15 – Ira
(2009) – 9 – Ira
(2013) – X – Ira
(2014) – Akustycznie Live – Ira
(2016) – My – Ira
(2021) – Jutro - Ira^[5]

Sprzęt

Gitary:

Gibson Firebird V
PRS Custom
Fender Stratocaster
Yamaha APX
Suhr Classic
Epiphone Les Paul Standard Plustop PRO VS

Wzmacniacze i kolumny:

Mesa Boogie
Vox AC30
Custom Audio Electronics

Przypisy

↑ Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 152. ISBN 978-83-268-2750-1.
↑ Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 165. ISBN 978-83-268-2750-1.
↑ ^a ^b Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 272. ISBN 978-83-268-2750-1.
↑ Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 158. ISBN 978-83-268-2750-1.
↑ Polska legenda powraca! Znowu podbiją listy przebojów? [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2022-03-08] (pol.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona zespołu Ira. ira.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-17)].
Piotr Konca w bazie Archiwum Polskiego Rocka

[1] Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 152. ISBN 978-83-268-2750-1.

[2] Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 165. ISBN 978-83-268-2750-1.

[:0-3] Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 272. ISBN 978-83-268-2750-1.

[4] Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 158. ISBN 978-83-268-2750-1.

[5] Polska legenda powraca! Znowu podbiją listy przebojów? [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2022-03-08] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]