Piotr (białorus. i ros. Пётр; imię świeckie: białorus. Віктар Пятровіч Карпусюк – Wiktar Piatrowicz Karpusiuk; ros. Виктор Петрович Карпусюк – Wiktor Pietrowicz Karpusiuk; ur. 5 stycznia 1959 w Brześciu, zm. 6 czerwca 2020[1]) – biskup Egzarchatu Białoruskiego.

Piotr
Пётр
Wiktar Karpusiuk
Віктар Карпусюк
Schibiskup zdzięcielski
Ilustracja
Kraj działania

Białoruś

Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1959
Brześć

Data śmierci

6 czerwca 2020

Biskup zdzięcielski
Okres sprawowania

2014–2016

Schibiskup zdzięcielski
Okres sprawowania

2016–2020

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia nowogródzka

Śluby zakonne

18 marca 1982

Diakonat

23 kwietnia 1982

Prezbiterat

15 kwietnia 1989

Chirotonia biskupia

24 lipca 1992

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 lipca 1992

Miejscowość

Witebsk

Miejsce

Sobór Opieki Matki Bożej

Konsekrator

Filaret (Wachromiejew)

Współkonsekratorzy

Maksym (Krocha), Walenty (Miszczuk), Dymitr (Drazdou), Stefan (Korzun), Arystarch (Stankiewicz)

Życiorys

edytuj

Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej w latach 1977–1979 wstąpił do moskiewskiego seminarium duchownego. Po jego ukończeniu w 1982 podjął studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1986 ukończył je, uzyskując tytuł naukowy kandydata nauk teologicznych. Jeszcze w czasie nauki, 18 marca 1982, złożył wieczyste śluby zakonne z imieniem Piotr, zaś 23 kwietnia tego samego roku został hierodiakonem. Święcenia kapłańskie przyjął 15 kwietnia 1989 i w tym samym roku otrzymał godność igumena. W 1990 został podniesiony do godności archimandryty. Zamieszkiwał w ławrze Troicko-Siergijewskiej, gdzie wypełniał obowiązki ekonoma. Od 1992 był kapelanem żeńskiego stauropigialnego monasteru Podwyższenia Krzyża Pańskiego w rejonie domodiedowskim obwodu moskiewskiego.

24 lipca 1992 w soborze Opieki Matki Bożej w Witebsku miała miejsce jego chirotonia na biskupa turowskiego i mozyrskiego. W 2004 został przeniesiony na katedrę bobrujską i osipowicką.

Po roku zarządzania eparchią Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego odsunął go od urzędu i czasowo nakazał mu zamieszkanie w monasterze Trójcy Świętej w Witebsku[2]. Ostatecznie w kwietniu 2006 zdecydowano o nadaniu mu godności biskupa druckiego, wikariusza eparchii witebskiej i orszańskiej.

W 2013 został przeniesiony do eparchii nowogródzkiej i lidzkiej jako jej biskup pomocniczy z tytułem biskupa smorgońskiego[3]. W 2014 jego tytuł uległ zmianie na biskup zdzięcielski[4].

19 marca 2016 r. złożył śluby wielkiej schimy, zachowując dotychczasowe imię zakonne; jego nowym patronem został św. męczennik Piotr, metropolita kruticki.

Zmarł w 2020 r., wskutek powikłań spowodowanych COVID-19[1].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj