Pino Arlacchi

Pino Arlacchi (ur. 21 lutego 1951 w Gioia Tauro) – włoski polityk, parlamentarzysta, wykładowca akademicki, były zastępca sekretarza generalnego ONZ, eurodeputowany VII kadencji.

Pino Arlacchi

Data i miejsce urodzenia	21 lutego 1951 Gioia Tauro
Zawód, zajęcie	polityk, wykładowca akademicki
Partia	Partia Demokratyczna

Życiorys

Z wykształcenia socjolog, zawodowo związany z licznymi uczelniami krajowymi. Był profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie w Kalabrii, obejmował też stanowiska profesora na uczelniach we Florencji i w Sassari. W latach 80. był także profesorem wizytującym na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. W pracy naukowej poświęcił się badaniom na temat działalności mafii. Opublikował na ten temat liczne eseje i pozycje książkowe. Kierował międzynarodowymi badaniami dotyczącymi przestępczości zorganizowanej.

W latach 80. był doradcą ministra spraw wewnętrznych i jednym z organizatorów Direzione Investigativa Antimafia, specjalnej agencji do walki z różnymi formami przestępczości mafijnej. W 1992 został honorowym prezesem Fundacji Giovanniego Falcone, sędziego śledczego, zabitego w zamachu bombowym.

W latach 1994–1996 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych XII kadencji z listy postkomunistycznej Demokratycznej Partii Lewicy, następnie przez rok zasiadał we włoskim Senacie XIII kadencji. Pełnił m.in. funkcję wiceprzewodniczącego parlamentarnej Komisji Antymafijnej.

W 1997 został mianowany zastępcą sekretarza generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych. Objął stanowisko dyrektora generalnego biura NZ w Wiedniu i dyrektora wykonawczego Biura Kontroli Narkotyków i Zapobiegania Przestępczości. Urząd ten sprawował do 2002.

W 2008 wszedł w skład władz krajowych partii Włochy Wartości. W wyborach w 2009 z ramienia IdV uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego VII kadencji. Został członkiem grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy oraz Komisji Spraw Zagranicznych. W 2010 opuścił Włochy Wartości, przeszedł do frakcji socjalistycznej.

Wybrane publikacje

• Territorio e Società. Calabria 1750–1950, Lerici, Rzym 1978
• Mafia, contadini e latifondo nella Calabria tradizionale. Le strutture elementari del sottosviluppo, Il Mulino, Bolonia 1980
• La mafia imprenditrice. L'etica mafiosa e lo spirito del capitalismo, Il Mulino, Bolonia 1983
• Droga e grande criminalità in Italia e nel mondo, Sciascia, Rzym 1988
• Imprenditorialità illecita e droga. Il mercato dell'eroina a Verona (współautor), Il Mulino, Bolonia 1990
• Gli uomini del disonore. La mafia siciliana nella vita di un grande pentito Antonino Calderone, Mondadori, Mediolan 1992
• Addio Cosa Nostra. La vita di Tommaso Buscetta, Rizzoli, Mediolan 1994
• Il processo. Giulio Andreotti sotto accusa a Palermo, Rizzoli, Mediolan 1995
• Schiavi. Il nuovo traffico di esseri umani, Rizzoli, Mediolan 1999
• Perchè non c'è la Mafia in Sardegna. Le radici di una anarchia ordinata, AM&D Edizioni, Cagliari 2007
• L'inganno e la paura. Il mito del grande caos, Il Saggiatore, Mediolan 2009

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie Organizacji Narodów Zjednoczonych. [dostęp 2022-09-12]. (ang.).
• Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2022-09-12]. (wł.).