Piestrak jadalny

Piestrak jadalny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	kustrzebniaki
Rząd	kustrzebkowce
Rodzina	truflowate
Rodzaj	piestrak
Gatunek	piestrak jadalny
	Nazwa systematyczna
	Choiromyces meandriformis Vittad.; Monogr. Tuberac. (Milano): 51 (1831)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Piestrak jadalny (Choiromyces meandriformis Vittad.) – gatunek grzybów z rodziny truflowatych (Tuberaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Choiromyces, Tuberaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Synonimy nazwy naukowej:

Rhizopogon meandriformis (Vittad.) Corda 1854
Tuber album Sowerby 1800^[2].

Nazwa polska według listy kontrolnej^[3].

Morfologia

Owocnik

Podziemny, o kształcie przypominającym ziemniaki, osiąga wielkość od 3 do 10 cm średnicy. Górna jego powierzchnia jest bez wyraźnej skórki, barwy szarobiałej lub żółtawobiałej. Okrywa gładka, często nadgryziona przez ślimaki. Dojrzały owocnik ma dość silny, aromatyczny i przyjemny zapach (przypominający gotowaną kukurydzę), który zwabia owady by za ich pomocą rozsiewać swoje zarodniki^[4].

Miąższ

Białawokremowo marmurkowaty, później także cielistobrązowawy, z białym żyłkowaniem^[4]. Ma silny aromatyczny zapach, czasami nieprzyjemny^[5].

Wysyp zarodników

Zarodniki pod mikroskopem bladożółtawe, okrągławe z oddzielnie osadzonymi kolcami, o średnicy 16-22 µm. Kolce tępe, długości 3-5 µm^[4].

Gatunki podobne

trufla Borcha (Tuber borchii) i trufla biała (Tuber magnatum), która ma siatkowate zarodniki^[4]
piestrak brązowy (Choiromyces magnusii), który ma mniejszy i ciemniejszy owocnik (brązowawy)^[5].

Występowanie i siedlisko

Jest w Polsce gatunkiem rzadkim^[5].

Pojawia się z końcem lata (lipiec–wrzesień), w lasach liściastych i iglastych, zwłaszcza rosnący na alkalicznych glebach gliniastych i ilastych, pod bukami. Jest trudny do znalezienia, gdyż owocuje pod powierzchnią ziemi, w rozproszeniu (rosnące gniazdowato grzyby mogą mieć odsłonięty wierzch i być widoczne). Grzyb mykoryzowy^[4].

Znaczenie

Grzyb jadalny o smakowych właściwościach, cenione są szczególnie jego młode owocniki. Miąższ łykowaty; zjedzony na surowo działa przeczyszczająco^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2015-12-16] (ang.).
↑ Maria AlicjaM.A. Chmiel Maria AlicjaM.A., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 27, ISBN 978-83-89648-46-4 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f E.E. Gerhardt E.E., Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, s. 664, ISBN 83-7404-513-2 .
↑ ^a ^b ^c BarbaraB. Gumińska BarbaraB., WładysławW. Wojewoda WładysławW., Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0 .

Linki zewnętrzne

Dokładny opis, dużo zdjęć, miejsca występowania (pol.)

[if-1] Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).

[sf-2] Species Fungorum [online] [dostęp 2015-12-16] (ang.).

[chm-3] Maria AlicjaM.A. Chmiel Maria AlicjaM.A., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 27, ISBN 978-83-89648-46-4 .

[ger-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f E.E. Gerhardt E.E., Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, s. 664, ISBN 83-7404-513-2 .

[gum-5] BarbaraB. Gumińska BarbaraB., WładysławW. Wojewoda WładysławW., Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]