Pierwomrówka łagodna
Pierwomrówka łagodna (Formica fusca) – gatunek mrówki z podrodziny Formicinae o zasięgu palearktycznym, pospolicie występujący w Europie.
| Formica fusca[1] | |
| (Linnaeus, 1758) | |
 Robotnica pierwomrówki łagodnej | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
pierwomrówka łagodna |
Występowanie
edytujZasięg występowania obejmuje obszar Palearktyki, od Portugalii na zachodzie, do Japonii na wschodzie i od Włoch na południu, do Półwyspu Fennoskandzkiego na północy. Pierwomrówka łagodna gniazduje z reguły w próchniejących pniach, pod kamieniami na obszarach zrębu, oraz wzdłuż granic lasów i żywopłotów.
Pierwomrówki łagodne żywią się małymi owadami, spadzią mszyc i nektarem roślin. Uskrzydlone formy wykluwają się na przełomie czerwca i lipca, a rójka odbywa się na przełomie lipca i sierpnia.
U robotnic odkryto bardzo wysoką odporność na niektóre patogeny[2] i uważa się, że może to być spowodowane wykorzystywaniem antybakteryjnych własności kwasu mrówkowego F.fusca, oprócz używania przez nie gruczołu metapleuralnego.
W ostatnich badaniach zaobserwowano oznaki nepotyzmu u F. fusca[3] co kontrastuje z wcześniejszymi badaniami z innymi gatunkami mrówek[4]; ta konkluzja została jednakże podważona – zaobserwowana zależność mogła wynikać z różnic między żywotnością jaj[5].
Podgatunki
edytujU Pierwomrówki łagodnej wyodrębniono 6 podgatunków[potrzebny przypis]:
- Formica fusca alpicola Gredler, 1858
- Formica fusca fusca Linnaeus, 1758
- Formica fusca fuscolemani Samsinak, 1951
- Formica fusca hyrcana Arnol'di, 1968
- Formica fusca maura Santschi, 1929
- Formica fusca tombeuri Bondroit, 1917
-
Robotnice -
Pierwomrówki łagodne doglądające mszczyc -
Hurtnica pospolita atakująca Pierwomrówkę łagodną
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Formica fusca, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Peter Graystock, Hughes, William O. H.. Disease resistance in a weaver ant, Polyrhachis dives, and the role of antibiotic-producing glands. „Behavioral Ecology and Sociobiology”, 2011. DOI: 10.1007/s00265-011-1242-y.
- ↑ Hannonen, M. and Sundström, L. (2003) Worker nepotism among polygynous ants. Nature, 421:910.
- ↑ Snyder, L. (1993) Non-random behavioural interactions among genetic subgroups in a polygynous ant. Animal Behavior, 46:431-439.
- ↑ Fournier, D., Aron, S. & Keller, L. (2004) Significant reproductive skew in the facultatively polygynous ant Pheidole pallidula. Molecular Ecology, 13:203-210.
Bibliografia
edytuj- Collingwood C. A. (1979) The Formicidae (Hymenoptera) of Fennoscandia and Denmark. Fauna Entomologica Scandinavica, Vol. 8, Scandinavian Science Press, Klampenborg, Denmark.
- Wojciech Czechowski, Alexander Radchenko & Wiestawa Czechowska: The Ants (Hymenoptera, Formicidae) of Poland. Warsaw: Museum and Institute of Zoology, Polska Akademia Nauk, 2002. ISBN 83-85192-98-0.