Pierre G.T. Beauregard

Pierre Gustave Toutant Beauregard
Little Napoleon
	generał
Data i miejsce urodzenia	28 maja 1818 ; Saint Bernard, Luizjana
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1893 ; Nowy Orlean
	Przebieg służby
Lata służby	od 1838
Siły zbrojne	US Army; CS Army
Formacja	artyleria, wojska inżynieryjne
Główne wojny i bitwy	wojna amerykańsko-meksykańska: bitwa pod Contreras; bitwa pod Churubusco; zdobycie Meksyku; bitwa pod Chapultepec; wojna secesyjna: bitwa o Fort Sumter; I bitwa nad Bull Run; bitwa pod Shiloh; bitwa o Corinth; I bitwa o Fort Wagner; II bitwa o Fort Wagner; II bitwa o Fort Sumter; kampania Bermuda Hundred; II bitwa o Petersburg; bitwa pod Bentonville;
Późniejsza praca	polityk, pisarz, wynalazca

Pierre Gustave Toutant Beauregard (ur. 28 maja 1818 w Saint Bernard, niedaleko Nowego Orleanu w stanie Luizjana, zm. 20 lutego 1893 w Nowym Orleanie) – amerykański wojskowy, generał armii konfederackiej, pisarz, urzędnik państwowy i wynalazca. Znany obecnie głównie pod inicjałami P.G.T. Beauregard, aczkolwiek rzadko używał pierwszego imienia i podpisywał korespondencję jako G.T. Beauregard.

Życiorys

Jego rodzicami byli pochodzący z Francji Jacques Toutant-Beauregard i Hélène Judith de Reggio Toutant-Beauregard, potomkini włoskich emigrantów do Francji. W 1838 ukończył Wojskową Akademię West Point, początkowo dostał przydział do artylerii, a następnie został przeniesiony do wojsk inżynieryjnych.

Brał udział w wojnie amerykańsko-meksykańskiej (1846–1848) jako inżynier^[1], pod koniec wojny został awansowany do stopnia majora.

W roku 1856 omal nie wygrał wyborów na burmistrza Nowego Orleanu.

23 stycznia 1861 został mianowany komendantem akademii West Point, w lutym 1861 po ogłoszeniu secesji przez Luizjanę zrezygnował ze stanowiska komendanta szkoły i wystąpił z armii^[1].

W marcu 1861 zgłosił się do armii konfederackiej, w stopniu generała brygady został dowódcą obrony Charlestonu w Karolinie Południowej.

12 kwietnia 1861 rozkazał ostrzelać Fort Sumter, strzały te rozpoczęły wojnę secesyjną^[1].

Służył głównie na wschodzie, ale od 17 marca do 7 maja 1862 dowodził Armią Missisipi, a od 16 marca do 26 kwietnia 1865 Armią Tennessee.

Walczył w I bitwie nad Bull Run, następnie został generałem i na początku 1862 wyruszył na zachód, gdzie brał udział w bitwie pod Shiloh^[1]. Jesienią 1862 wrócił na wschód i objął dowództwo nad wybrzeżem Konfederacji od Karoliny Północnej po Florydę. Pozostawał na tym stanowisku przez ponad półtora roku. Walczył pod Charleston, w Karolinie Północnej i w Wirginii, wspomagając armię gen. Lee.

Po kapitulacji wojsk konfederatów powrócił w roku 1865 do Nowego Orleanu i zajął się przemysłem kolejowym.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Oxford. Ilustrowana encyklopedia uniwersalna. Historia świata od 1800 roku do współczesności, red. H. Judge, Warszawa 1998, s. 35.

Bibliografia

T. Harry Williams: P.G.T. Beauregard: Napoleon in Gray. Baton Rouge: Louisiana State University Press, 1955.

Linki zewnętrzne

[:0-1] Oxford. Ilustrowana encyklopedia uniwersalna. Historia świata od 1800 roku do współczesności, red. H. Judge, Warszawa 1998, s. 35.

[1]


generał
Data i miejsce urodzenia	28 maja 1818 Saint Bernard, Luizjana
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1893 Nowy Orlean
Przebieg służby
Lata służby	od 1838
Siły zbrojne	US Army CS Army
Formacja	artyleria, wojska inżynieryjne
Główne wojny i bitwy	wojna amerykańsko-meksykańska: bitwa pod Contreras bitwa pod Churubusco zdobycie Meksyku bitwa pod Chapultepec wojna secesyjna: bitwa o Fort Sumter I bitwa nad Bull Run bitwa pod Shiloh bitwa o Corinth I bitwa o Fort Wagner II bitwa o Fort Wagner II bitwa o Fort Sumter kampania Bermuda Hundred II bitwa o Petersburg bitwa pod Bentonville
Późniejsza praca	polityk, pisarz, wynalazca