Pictura: An Adventure in Art
Pictura: An Adventure in Art (tytuł alt. Pictura) – amerykański film dokumentalny z 1951, składający się z sześciu podzielonych segmentów, które zostały wyreżyserowane przez siedmiu różnych filmowców. W roli narratorów wystąpili hollywoodzcy aktorzy: Vincent Price, Gregory Peck, Harry Marble, Lilli Palmer, Martin Gabel i Henry Fonda.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji |
1951 |
Data premiery |
21 grudnia 1951 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
80 minut lub 82 minuty |
Reżyseria |
E.A. Dupont |
Scenariusz |
Frederick Kohner |
Główne role |
Vincent Price |
Muzyka |
Darius Milhaud |
Zdjęcia | |
Montaż |
Chester Schaeffer |
Produkcja |
Leonid Kipnis |
Dystrybucja |
The Pictura Company |
W 1952 Alain Resnais, reżyser jednego z segmentów (nr. 5), otrzymał specjalną nagrodę podczas 9. gali wręczenia Złotych Globów[1].
Fabuła
edytujNa terenie amerykańskiego uniwersytetu aktor i kolekcjoner sztuki Vincent Price przewodzi grupie studentów, chcąc ich wprowadzić w „niesamowitą i ciekawą podróż do świata sztuki” na przykładzie sześciu znanych artystów od XV wieku po współczesność. Kiedy studenci patrzą na XV-wieczny obraz Ogród rozkoszy ziemskich autorstwa niderlandzkiego artysty Hieronima Boscha, Price opisuje dzieło malarza, czytając fragmenty z Księgi Rodzaju, które dotyczą wydalenia Adama i Ewy z Edenu po zerwaniu przez kobietę zakazanego owocu. W następnej kolejności amerykański aktor zapoznaje studentów z twórczością XV-wiecznego włoskiego malarza, jednego z mistrzów szkoły weneckiej – Vittore Carpaccio. Narracja ekranowa aktora Gregory’ego Pecka bada historię jednego z obrazów wchodzących w skład serii dużych malowideł ściennych na płótnie o nazwie Legenda o świętej Urszuli[2].
Kolejnym punktem dyskusji w filmie jest zwrócenie uwagi Price’a na XVIII wiek, kiedy to sztuka bardziej skupiała się na codziennym życiu człowieka. Zapoznaje on studentów z twórczością hiszpańskiego malarza Francisco Goi. Przy akompaniamencie wirtuoza gitary Andrésa Segovi, narrator Harry Marble opowiada o umiejętnościach matadora podczas walki byków, a publiczność ogląda obraz Goi zainspirowany okupacją Madrytu przez wojska Napoleona w 1808. Następnym tematem dyskusji Price’a jest francuski malarz Henri de Toulouse-Lautrec. Narracja ekranowa aktorki Lilli Palmer opisuje zainteresowanie Lautreca spokojną stroną paryskiego nocnego życia w latach 90. XIX wieku, związanego z portretami ludzi z klasy robotniczej, w których delikatnie przedstawia się zarówno morderczą pracę, jak i beztroską naturę klasy robotniczej[2].
W przedostatnim segmencie Price przedstawia sylwetkę Paula Gauguina, francuskiego malarza i ówczesnego mieszkańca Paryża, którego dzieła spotkały się z ostrą krytyką. Korzystając z fragmentów dzienników oraz listów autorstwa Gauguina, narrator Martin Gabel opisuje nędzę malarza wśród francuskiej publiczności i jego ostatnią przeprowadzkę na Tahiti, gdzie stworzył portrety rodzimych kobiet, które w późniejszych latach uczyniły go sławnym. Ostatnim punktem dyskusji jest postać amerykańskiego malarza Granta Wooda, samouka ze stanu Iowa. Narracja ekranowa w wykonaniu aktora Henry’ego Fondy omawia historie kilku najsłynniejszych obrazów artysty, w tym John B. Turner, Pioneer, portret przedsiębiorcy z środkowego zachodu; Woman with Plants, studium jego matki; oraz najbardziej rozpoznawalny w jego dorobku American Gothic (1930), w którym siostra i dentysta Wooda byli modelami dla hodowców kukurydzy[2].
Obsada
edytujOpracowano na podstawie materiału źródłowego[3]:
- Vincent Price – segment Hieronim Bosch (narrator), przewodnik grupy studentów (reż. E.A. Dupont)
- Gregory Peck – segment Vittore Carpaccio (narrator)
- Harry Marble – segment Francisco Goya (narrator)
- Lilli Palmer – segment Henri de Toulouse-Lautrec (narrator)
- Martin Gabel – segment Paul Gauguin (narrator)
- Henry Fonda – segment Grant Wood (narrator)
Produkcja
edytujRealizacja
edytujPrzed rozpoczęciem procesu produkcji filmu, skonsultowano się z sześćdziesięcioma uznanymi ekspertami w dziedzinie sztuki. Producenci pokryli koszty transportu dzieł sztuki, aby móc je sfotografować specjalnie na potrzeby filmu. Fragmenty Pictura: An Adventure in Art realizowano w muzeach na terenie Francji, Hiszpanii, Włoch i Stanów Zjednoczonych[2]. Sekwencję oszacowania klas poszczególnych dzieł sztuki nagrano na kampusie UCLA w zachodniej dzielnicy Los Angeles – Westwood[2]. Okres zdjęciowy zakończył się pod koniec października 1951[2].
Lista segmentów
edytujOpracowano na podstawie materiału źródłowego[2]:
Segment 1: The Lost Paradise autorstwa Hieronima Boscha (ok. 1450–1516)
- Badania i historia: Luciano Emmer, Enrico Gras
- Producent: Luciano Emmer
- Reżyser: Luciano Emmer
- Komentarz: Biblia króla Jakuba
- Muzyka: Roman Vlad w wykonaniu Orchestra dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia
- Narrator: Vincent Price
Segment 2: Legenda o świętej Urszuli autorstwa Vittore Carpaccio (ok. 1465–1526)
- Reżyser: Luciano Emmer
- Współproducent: Sergio Amidei
- Specjalne zdjęcia i efekty: Mario Bava
- Scenariusz: Richard Nickson
- Muzyka: Roman Vlad w wykonaniu Orchestra dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia
- Narrator: Gregory Peck
Segment 3: Francisco Goya (1746–1828)
- Producent: Luciano Emmer
- Reżyser: Lauro Venturi
- Scenariusz: Harry Marble
- Muzyka: Isaac Albéniz; akompaniament: Andrés Segovia (gitara)
- Narrator: Harry Marble
Segment 4: Henri de Toulouse-Lautrec (1863–1901)
- Reżyserzy: Robert Hessens, Olga Lipska
- Producent: Pierre Braunberger
- Scenariusz: Herman Starr
- Muzyka: Guy Bernard
- Narrator: Lilli Palmer
Segment 5: Paul Gauguin (1848–1903)
- Reżyser: Alain Resnais
- Producent: Pierre Braunberger
- Badania: Gaston Diehl
- Muzyka: Darius Milhaud
- Narrator: Martin Gabel
Segment 6: Grant Wood (1892–1942)
- Reżyser: Marc Sorkin
- Producent: Leonid Kipnis
- Badania: Jules Schwerin
- Operator: John Lewis
- Muzyka: Lan Adomian
- Narrator: Henry Fonda
Odbiór
edytujPremiera kinowa i recenzje
edytujWedług artykułu zamieszczonego na łamach „Los Angeles Timesa” z dnia 16 grudnia 1951, głównym sponsorem premiery filmu, która miała miejsce w Esquire Theatre w Los Angeles 21 grudnia 1951, było miejscowe Los Angeles County Museum of Art[2]. 8 lutego 1952 Pictura: An Adventure in Art zadebiutowała w kinach w San Francisco, a 7 kwietnia w Nowym Jorku[2].
Jak zauważył jeden z dziennikarzy „The New York Timesa”, ponieważ film dokumentalny Pictura: An Adventure in Art nagrano w czerni i bieli, brakowało „estetycznego wykończenia” niezbędnego do oglądania kolorowych obrazów[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Pictura: Golden Globes. [dostęp 2020-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-26)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j AFI Catalog: Pictura: An Adventure in Art. Amerykański Instytut Filmowy. [dostęp 2020-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-26)]. (ang.).
- ↑ Pictura – Adventure in Art (1952) – Overview. Turner Classic Movies. [dostęp 2020-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-04)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Pictura: An Adventure in Art w bazie IMDb (ang.)
- Pictura: An Adventure in Art w bazie Filmweb