Pico (port. Ilha do Pico) – wyspa pochodzenia wulkanicznego na środkowym Atlantyku, należąca do centralnej grupy portugalskiego archipelagu Azory zaliczanego do Makaronezji. Stanowi wynurzoną część wygasłego wulkanu Pico (z port. „szczyt”), którego wierzchołek (2351 m n.p.m.) jest największym wzniesieniem w obrębie Grzbietu Śródatlantyckiego oraz najwyższym szczytem Portugalii.

Pico
Ilustracja
Widok na stolicę wyspy, Madalenę. Na drugim planie szczyt Pico.
Kontynent

Europa

Państwo

 Portugalia

Region autonomiczny

 Azory

Akwen

Ocean Atlantycki

Powierzchnia

447 km²

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


ok. 15 000
33 os./km²

Położenie na mapie Azorów
Mapa konturowa Azorów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pico”
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego
Mapa konturowa Oceanu Atlantyckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Pico”
Ziemia38°28′52″N 28°22′02″W/38,481111 -28,367222
Mapa wyspy
Krajobraz winnic wyspy Pico[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

 Portugalia

Region autonomiczny

 Azory

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III, V

Numer ref.

1117rev

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2004
na 28. sesji

Wyspa położona jest około 17,5 km na południe od São Jorge i niecałe 7 na wschód od Faial; ma 42 km długości i do 15 km szerokości. Powierzchnia Pico wynosi 447 km², co czyni je drugą co do wielkości wyspą Azorów. Główne miejscowości, będące zarazem siedzibami gmin, to stołeczna Madalena, São Roque do Pico i Lajes do Pico, a całkowitą liczbę mieszkańców szacuje się na około 15 000.

Początek osadnictwa na Pico datuje się na 1460 rok. Wulkan w południowo-zachodniej części wyspy wybuchł po raz ostatni w 1963, inne ważniejsze erupcje miały miejsce w latach 1562–1564, 1718 i 1720. Pokłady lawy i bazaltu zalegają obecnie w promieniu 10 km od krateru o obwodzie 700 m. Wyspa była ważnym ośrodkiem wielorybnictwa do 1980, kiedy ostatecznie zakazano połowów. Główne gałęzie gospodarki to turystyka, szkutnictwo oraz produkcja cenionego w świecie[1] wina Pico (Vinho do Pico). W 2004 roku krajobrazy winnic na wyspie wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Na uwagę zasługują XVIII-wieczne kościoły w São Roque do Pico: São Roque i São Pedro de Alcântara, muzeum wielorybnictwa w Lajes do Pico, a także miejscowość Areia Larga ze starymi rezydencjami właścicieli winnic. Siedem tygodni po Wielkanocy urządzany jest na wyspie huczny festiwal Espirito Santo. Wody wokół Pico uważane są za jedno z najlepszych miejsc do obserwacji waleni na Atlantyku[2].

Przypisy

edytuj
  1. 1. [dostęp 2006-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].
  2. 2. [dostęp 2006-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].

Linki zewnętrzne

edytuj