Philip Noel-Baker

brytyjski polityk, dyplomata i prawnik, noblista pokojowy

Philip John Noel-Baker, baron Noel-Baker (ur. 1 listopada 1889 w Londynie, zm. 8 października 1982 tamże) – brytyjski polityk, dyplomata, prawnik, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, medalista olimpijski w lekkoatletyce.

Philip Noel-Baker
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1889
Londyn

Data i miejsce śmierci

8 października 1982
Londyn

Minister ds. Wspólnoty Narodów
Okres

od 1947
do 1950

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

lord Addison

Następca

Patrick Gordon Walker

Życiorys

edytuj

Był synem Josepha Allena Bakera, kwakra urodzonego w Kanadzie, który po przybyciu do Wielkiej Brytanii działał jako fabrykant i sprawował mandat w Radzie Miejskiej Londynu oraz Izbie Gmin. Philip Baker (człon Noel przybrał w 1943 od nazwiska żony Irene) studiował początkowo w Stanach Zjednoczonych (w kolegium kwakrów w Haverford), następnie na Uniwersytecie w Cambridge. W środowisku studentów w Cambridge był, między innymi, przewodniczącym stowarzyszenia studenckiego Cambridge Union Society. Od czasów studiów zajmował się sportem, biegał na średnie dystanse. W późniejszym okresie został powołany do ekipy olimpijskiej i zdobył srebrny medal w biegu na 1500 metrów (4:02,3 s) na igrzyskach w Antwerpii w 1920. Na kolejnych igrzyskach w Paryżu w 1924 był kapitanem ekipy brytyjskiej (rozsławionej filmem Rydwany Ognia).

W okresie I wojny światowej organizował i dowodził jednostkami sanitarnymi. Został uhonorowany odznaczeniami wojennymi brytyjskimi, francuskimi i włoskimi. Brał udział w konferencji pokojowej w Paryżu w 1919, a następnie w formowaniu Ligi Narodów. Był sekretarzem znanego dyplomaty brytyjskiego lorda Roberta Cecila, a następnie Erica Drummonda, pierwszego sekretarza generalnego Ligi Narodów. W latach 1924–1929 wykładał prawo międzynarodowe na Uniwersytecie Londyńskim, a w latach 1933–1934 na Uniwersytecie Yale.

W 1924 kandydował po raz pierwszy w wyborach do Izby Gmin, reprezentując Partię Pracy, ale nie uzyskał mandatu. Został wybrany w 1929 z okręgu Coventry i zasiadał w Izbie Gmin do 1931, a następnie w latach 1936–1970 jako reprezentant okręgu Derby i Derby South (tego drugiego od 1950). W okresie II wojny światowej był parlamentarnym prywatnym sekretarzem premiera Winstona Churchilla, po wojnie pozostał w rządzie Clementa Attleego jako minister stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1945–1946), minister lotnictwa (1946–1947), minister ds. Wspólnoty Narodów (1947–1950, członek gabinetu) oraz minister paliwa i mocy (1950–1951).

Działał w brytyjskiej delegacji w ONZ, współtworzył Kartę Narodów Zjednoczonych. W 1959 za pracę na rzecz pokoju światowego i rozbrojenia został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla.

Swoją żonę, Irene Noel, poślubił w 1915. Mieli jednego syna, Francisa, również polityka Partii Pracy.

Publikacje

edytuj
  • Disarmament (1926)
  • The Arms Race. A Programme for World Disarmament (1958)

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj